ابزار مالی به چه معنی است؟

انواع بازارهای مالی، شناخت و کارکردهای آن

ممکن است با شنیدن نام بازار، ذهنتان به سمت مکان‌هایی برود که برای معامله باید در آن حضور داشته باشید تا بتوانید چیزی را مبادله کنید. از بازار تره‌بار گرفته تا بازار سکه و طلا. در ادامه قصد معرفی بازارهایی را داریم که برای خرید و فروش در آن، نیازی به حضور فیزیکی نیست.

بازارهای مالی چه هستند؟

بازارهای مالی (Financial Markets) بازارهایی هستند که در آن‌ها معامله‌گران، دست به خرید و فروش دارایی‌های مالی می‌زنند. دارایی‌هایی نظیر اوراق‌بهادار، طلا، سهام، کالا و. در این بازارها معامله می‌شوند. قیمت معاملات در این بازارها بر اساس فرایند عرضه و تقاضا مشخص می‌شود.

بازارهای مالی، یک سیستم باز و منظم ایجاد می‌کنند، تا شرکت‌ها بتوانند به سرمایه مورد نیاز خود دسترسی پیدا کنند. این بازارها برای عملکرد صحیح اقتصادهای سرمایه‌داری بسیار حیاتی هستند. به‌طور کلی بازارهای مالی شرایطی را ایجاد می‌کنند تا بین افراد با مازاد منابع و کسانی که با کمبود منابع مالی مواجه هستند، یک ارتباطی شکل گیرد.

زمانی که حرف از بازارهای مالی می‌شود، بیشتر افراد ذهنشان تنها به‌سمت بورس اوراق بهادار متمایل می‌شود. در حالی که بازارهای مالی مختلف، با اهداف متفاوتی وجود دارد که اکثر افراد با آن‌ها آشنا نیستند. بازارهایی مانند بورس کالا، بازار طلا، بازار مسکن و. نمونه‌ای از این بازارها هستند. در این مقاله سعی بر آن است که شما را با برخی از این بازارها آشنا کنیم.

کارکردهای بازار مالی

یکی از کارکردهای بازارهای مالی قیمت‌یابی (Price Discovery process) است. یعنی با توجه به اطلاعاتی که در بازار وجود دارد و بر‌اساس قیمت عرضه و تقاضای موجود، قیمت اوراق بهادار تعیین می‌شود.

هر چه بازار کاراتر باشد، قیمت اوراق بهادار صحیح‌تر تعیین می‌شود، یعنی قیمت ورقه بهادار به قیمت واقعی آن نزدیک‌تر می‌شود.

هر چه بازار کاراتر باشد قیمت اوراق بهادار درست‌تر تعیین می‌شود، یعنی قیمت ورقه بهادار به قیمت واقعی آن نزدیک‌تر می‌شود. علاوه‌بر کارایی بازار، هر‌چه شرایط رقابت کامل در بازار بیشتر فراهم باشد (یعنی تمامی اطلاعات در دسترس عموم قرار داشته باشند و تعداد زیادی معامله‌گر در بازار حضور داشته باشند) قیمت اوراق بهادار بهتر و نزدیک‌تر به قیمت واقعی آن مشخص می‌شوند.

کمک به فرآیند تشکیل و تخصیص سرمایه از دیگر مزایای این بازارها هستند. بازارهای مالی منجر‌به انتقال پول‌های اضافی و بلا‌استفاده سرمایه‌گذاران خرد و کلان به بخش‌هایی از صنایع و خدمات که مستعد رشد هستند و یک مزیت نسبی نسبت به دیگر صنایع دارند، می‌شوند. همچنین این بازار باعث می‌شود که ریسک، بین متقاضیان و دارندگان وجوه تقسیم شود.

در شکل زیر طبقه‌بندی‌های مختلف از بازار‌های مالی را می‌بینید.

تقسیم‌بندی بازارهای مالی

تقسیم‌بندی بازارهای مالی

بازارهای مالی را می‌توان بر‌اساس حق مالی، سررسید ابزار مورد معامله، ساختار سازمانی و زمان واگذاری آن‌ها به چهار طبقه دسته‌بندی کرد.

بازارهای مالی بر‌اساس حق ابزار مالی به چه معنی است؟ مالی

بازارهای مالی بر‌اساس حق مالی به دو دسته‌ی بازار بدهی و بازار سهام تقسیم می‌شوند.

بازار بدهی

بازار بدهی، بازاری است که در آن مطالبات ثابت یا ابزارهای بدهی مثل اوراق قرضه معامله می‌شوند.

بازار سهام

بازاری است که در آن سرمایه‌گذاران به مبادله سهام می‌پردازند.

بازار مالی بر‌اساس سررسید ابزار مورد معامله

بازارها بر‌اساس سر‌رسید ابزار قابل معامله به دو دسته بازار پول و سرمایه تقسیم می‌شوند.

بازار پول (Money Market)

بازار پول، بازاری است که در آن اوراق بهادار با سررسید کمتر از یک سال معامله می‌شوند. در این بازار سرعت نقد‌شوندگی بسیار بالا است. نرخ بهره در بازار پول متناسب با مدت زمان نگهداری اوراق بهادار است. یعنی هر‌چه مدت زمان نگهداری اوراق بهادار بیشتر باشد، نرخ بهره هم افزایش پیدا می‌کند. نرخ بهره بازار پول به دلیل کوتاه‌تر بودن مدت زمان سررسید، کمتر از نرخ بهره بازار سرمایه است. همچنین در این بازار ریسک عدم پرداخت پایین است.

اوراقی مانند اوراق خزانه (اوراق بهادار کوتاه‌مدت با سررسید 3 ماه تا یک سال) و اوراق تجاری شرکت‌ها (اوراق با سررسید 270 روز یا کمتر)، نمونه‌ای از اوراق قابل معامله در بازار پول هستند. از نهادهای مالی مختلف این بازار می‌توان بانک‌های تجاری و واسطه‌های مالی و. را نام برد. برای آشنایی بیشتر با نهادهای مالی می‌توانید به مقاله آشنایی با نهادهای مالی مراجعه کنید.

بازار سرمایه (Capital Market)

در بازار سرمایه اوراق بهادار با سر‌رسید بیشتر از یک ‌سال مورد معامله قرار می‌گیرند. اوراقی نظیر اوراق قرضه بلند‌مدت و سهام از جمله اوراق قابل معامله در این بازار هستند. به‌طور کلی این بازار هدایت و تخصیص منابع اقتصادی را تسهیل می‌کند.

بازار سرمایه ابزارهای قابل معامله در خود را از لحاظ چرخه عمرشان در دو بازار مختلف در خود جای داده است.

بازار اولیه (Primary Market)

بازار اولیه، بازاری است که اوراق بهادار برای اولین بار در آن عرضه و مبادله می‌شوند. به‌طور کلی می‌توان گفت که تشکیل سرمایه در بازار اولیه اتفاق می‌افتد.

بازار ثانویه (Secondary Market)

بعد از این‌که اوراق بهادار برای اولین بار (مثل عرضه‌های اولیه) در بازار اولیه مورد معامله قرار گرفتند، وارد بازار ثانویه می‌شوند. بازار ثانویه این امکان را فراهم می‌آورد تا اوراقی که قبلا در بازار اولیه معامله شدند، دوباره قابلیت معامله داشته باشند و دارندگان آن‌ها نگرانی از جهت خرید یا فروش اوراق نداشته باشند.تعداد دفعات انجام معامله در بازار ثانویه محدودیتی ندارد. بازار بورس نمونه‌ای از بازارهای ثانویه سازمان‌یافته است.

قیمت اوراق بهادار (مثل سهام) در بازار ثانویه، عملکرد مدیریت شرکت را نشان می‌دهد. اگر قیمت سهامی بالا رود، نشانگر عملکرد خوب واحد مدیریت است که در نهایت منجر‌به افزایش سرمایه و ثروت سهامدارانش می‌شود.

بازار ثانویه می‌تواند به شکل‌های زیر نیز وجود داشته باشد.

بازار مذاکره یا حراج (Auction Market)

در این بازار خریداران و فروشندگان و یا کارگزاران آن‌ها به‌طور مستقیم با هم معامله می‌کنند. معامله زمانی در این بازار انجام می‌شود که بالاترین قیمتی که برای خرید سهم پیشنهاد شده با پایین‌ترین قیمتی که یک شخص حاضر است سهام خود را به‌ فروش برساند، برابر باشند.

بازار کارگزاری (Broker Market)

اگر به تعداد کافی خریدار و فروشنده در بازار مزایده وجود نداشته باشد، معامله‌گران به یک کارگزار مراجعه می‌کنند. کارگزار با دریافت حق کمیسیون، طرف معامله‌ای که حاضر به خرید یا فروش سهامش متناسب با شرایط شما باشد را پیدا می‌کند و از این طریق معامله انجام می‌شود.

بازار دلالی (Dealer Market)

افرادی در بازار وجود دارند که حاضر به پذیرش ریسک ناشی از نوسانات قیمت‌ها هستند. این افراد از تغییرات قیمت در بازار استفاده می‌کنند. نوسان‌گیر‌ها را می‌توان از جمله فعالان این بازار دانست.

بازارهای مالی بر‌اساس ساختار سازمانی

همان‌طور که در جدول بالا می‌بینید. بازارهای مالی از لحاظ قانون‌مندی، نظم و ساختار سازمانی به چهار دسته تقسیم می‌شوند.

بازارهای رسمی

بورس اوراق بهادار از بازارهای رسمی سازمان‌یافته است که شامل تسهیلات فیزیکی مشهود است. قوانین و شرایط سخت‌گیرانه‌ای برای شرکت‌هایی که وارد بورس می‌شوند اعمال می‌شود. این شرکت‌ها از لحاظ میزان نقدینگی، شفافیت اطلاعات و. بررسی می‌شوند. به‌طور کلی ریسک شرکت‌های فعال در بورس کمتر از سایر بازارها نظیر فرابورس است. عمده‌ترین اعضای فعال در بورس ایران، عبارت‌اند از: کارگزاران، معامله‌گران و بازارسازان

به این بازار، بازار اول نیز گفته می‌شود و معاملات مربوط به شرکت‌های بورسی در آن انجام می‌شود.

بازار خارج از بورس (Over The Counter)

بازار خارج از بورس (OTC) که به آن بازار مبتنی بر چانه‌زنی نیز می‌گویند، بازاری است که در آن معامله بر روی اوراق بهادار شرکت‌هایی که در بورس پذیرفته نشده‌اند انجام می‌شود. این بازار دارای یک مکان فیزیکی نیست و شرایط آسان‌تری برای ورود به آن نسبت به بازارهای رسمی وجود دارد.

در ایران بازار فرابورس معادل بازار خارج از بورس است و تنها تفاوتی که در آن‌ها وجود دارد این است که بازار فرابورس دارای یک مکان فیزیکی است. به این بازار می‌توان بازار دوم نیز گفت.

بازار سوم

شامل کلیه بازارهای خارج از بورس است. در این بازار کلیه اوراق بهادار پذیرفته شده در بورس، در خارج از بورس مورد معامله قرار می‌گیرند. معمولا سازمان‌ها و موسسات بزرگ سرمایه‌گذاری در این بازار به معامله اوراق بهادار می‌پردازند. یکی از دلایل این کار می‌تواند به خاطر حق کمیسیون و کارمزد کمتری که این بازار دارد، باشد.

بازار چهارم

در بازار چهارم معمولا سازمان‌هایی که قصد انجام معاملات خیلی بزرگ دارند، فعالیت می‌کنند. در این بازار برای این‌که کارمزدی پرداخت نشود، طرفین معمولا به‌طور مستقیم و بدون دخالت کارگزار دست به معامله می‌زنند. نوعی سیستم کامپیوتری وجود دارد که موسسات با استفاده از آن می‌توانند مقادیر زیادی از اوراق بهادار و یا سهام را بدون وجود هیچ واسطه‌ای خرید و فروش کنند. معمولا معاملات عمده و بلوکی در این بازار انجام می‌شود.

بازارهای مالی بر‌اساس زمان واگذاری

در آخرین تقسیم‌بندی می‌توان بازار را از نظر زمان واگذاری به دو دسته بازار آتی و بازار نقدی تقسیم‌بندی کرد.

بازار آتی (future market)

بازاری است که اوراق مشتقه در آن مورد معامله قرار می‌گیرند. به‌همین دلیل به این بازار، بازار اوراق مشتقه نیز می‌گویند. اوراق مشتقه، قراردادی است که طی آن دارنده‌اش را موظف یا مختار می‌کند تا در یک تاریخ معین در آینده، دارایی را بخرد و یا بفروشد. قراردادهای مالی و اختیار معامله از اوراق مشتقه هستند که در مقالات بعد راجع‌به آن‌ها صحبت خواهیم کرد.

بازار نقدی (Spot market)

بازاری است که در آن به محض انجام شدن معامله، تمام مبادلات مالی نیز در همان لحظه اتفاق می‌افتد. یعنی به طور آنی پس از پرداخت مبلغ توسط خریدار، مالکیت آن کالا یا اوراق‌بهادار به خریدار منتقل می‌شود.

بورس کالای ایران

علاوه‌بر بورس اوراق بهادار، بورس کالا نیز در ایران وجود. در بورس کالای ایران، محصولاتی نظیر زعفران، زیره سبز و پسته معامله می‌شوند. این معاملات به‌صورت قرار داد آتی بسته می‌شوند. به‌طور کلی می‌توان گفت بازار آتی یکی از بخش‌های بورس کالا است. قرار داد آتیِ کالا به این صورت است که دو طرف معامله (خریدار و فروشنده) قراردادی تنظیم می‌کنند که طی آن یک کالای خاص، با قیمتی مشخص، در تاریخ معینی در آینده، توسط فروشنده در اختیار خریدار قرار بگیرد. با استفاده از این قرار داد می‌توان ریسک تغییرات قیمت انواع کالا‌ها را پوشش داد.

خرید طلا در بورس کالا

اختصاص بخشی از سپرده‌ی خود به طلا، می‌تواند ریسک سبد سرمایه‌گذاری (پرتفوی) شما را کاهش بدهد. با خرید طلا به این صورت و نه به صورت حضوری، ریسک خرید و نگهداری طلا به حداقل می‌رسد. برای خرید طلا در بورس از سه روش می‌توان استفاده کرد. یکی از این روش‌ها استفاده از صندوق‌های طلا است. علاوه بر آن از طریق گواهی سپرده سکه طلا نیز می‌توان اقدام به خرید طلا کرد. برای خرید شمش طلا می‌توان به بازار فیزیکی بورس کالا مراجعه کرد. در مقالات آینده راجع‌به بورس کالای ایران و خرید طلا و شمش، توضیح داده خواهد شد.

ابزار‌ مالی جدید در راه بورس

به گزارش اقتصادنیوز، علیرضا تاجبر کارشناس بازار سرمایه در گفت و گو با باشگاه خبرنگاران جوان، درباره اظهار نظر رئیس سازمان بورس مبنی بر ورود قرارداد ریپو به بورس، در تعریف این قراردادها اظهار کرد: ریپو مخفف Repurchase Agreement به معنی توافق باز خرید است. بر مبنای این قرارداد، قراردادی بین طرفین بسته می‌شود که در آن با هم توافق می‌کنند تا در زمان حال سهامی را مبادله کنند و در زمان آینده، این سهام به فروشنده ابتدای کار باز پس داده شود. یعنی نسبت به باز خرید همان مقدار سهم مبادله شده در آینده توافقی صورت می‌گیرد.

او در ادامه اظهار کرد: این توافق اگر براساس آپشن باشد؛ یعنی نقل و انتقال آن به صورت اختیاری باشد، به سهامدار این اطمینان خاطر را می‌دهد که یک بازدهی حداقلی را در صورت نگهداری در سهام خود خواهد داشت. به عنوان مثال، در حال حاضر دو نفر با هم توافق می‌کنند که یک سهم را که قیمت آن ۱۰۰ تومان است، یک ابزار مالی به چه معنی است؟ سال بعد در همین تاریخ به قیمت ۱۲۰ تومان مبادله کنند.

او بیان کرد: کسی که این سهام را دارد، اطلاع دارد که اگر این سهام را تا یک سال بعد نگه دارد، حداقل ۲۰ درصد سود بدست می‌آورد. حتی اگر قیمت سهم از ۱۰۰ تومان پایین‌تر بیاید؛ بنابراین یک اطمینان خاطری به او می‌دهد که حداقل بازدهی را خواهد داشت. البته در روز سررسید، این یک اختیار فروش است. یعنی می‌تواند به قیمت ۱۲۰ تومان سهم خود را به فروش برساند و یا اگر قیمت آن بالاتر بود، سهم خود را نگه دارد و نفروشد. اما در کل یک بیمه و یک اختیار خاطری برایش ایجاد می‌شود که سهام او حداقل بازدهی را خواهد داشت.

ابزار‌های مالی نوین، لازمه بازار سرمایه کارا است

این کارشناس بازار سرمایه با اشاره به نقشی که این دست از ابزار‌ها در بازار ایفا می‌کنند، اظهار کرد: بازار سرمایه را ابزار‌های آن تشکیل می‌دهند. یک بازار سرمایه کارا، باید تمام ابزار‌های مالی نظیر اختیار خرید و فروش و قرارداد‌های آتی در آن مورد استفاده قرار بگیرد. وجود ابزار‌های مالی شرط لازم برای یک بازار سرمایه توسعه یافته است. هر یک از این ابزار‌ها یک محاسنی را برای طرفین قرارداد ایجاد می‌کنند که یا ریسک را کاهش می‌دهند و یا یک اطمینان خاطر یک سویه ایجاد می‌کنند.

تاجبر در ادامه بیان کرد: در مجموع در تمام بازار‌های مالی در کشور‌های پیشرفته این ابزار‌ها کاملا جا افتاده و رواج دارد. حالا در ایران به بهانه این اتفاقات اخیر، اجرای این ابزار‌ها تسریع شده که جز فایده چیز دیگری برای بازار ندارد.

این کارشناس بازار سرمایه در خصوص تجربه سایر کشور‌ها در این مورد، تصریح کرد: در حدود ۳۰ تا ۴۰ سال است که این قرارداد‌ها در کشور‌های مختلف در حال مبادله شدن هستند. همچنین حجم مبادلات این ابزار‌های مالی که در اصطلاحات مالی، مشتقه نامیده می‌شوند، حدود چندین برابر حجم مبادلات سهام در بورس‌های پیشرفته است.

انواع بازارهای مالی، شناخت و کارکردهای آن

ممکن است با شنیدن نام بازار، ذهنتان به سمت مکان‌هایی برود که برای معامله باید در آن حضور داشته باشید تا بتوانید چیزی را مبادله کنید. از بازار تره‌بار گرفته تا بازار سکه و طلا. در ادامه قصد معرفی بازارهایی را داریم که برای خرید و فروش در آن، نیازی به حضور فیزیکی نیست.

بازارهای مالی چه هستند؟

بازارهای مالی (Financial Markets) بازارهایی هستند که در آن‌ها معامله‌گران، دست به خرید و فروش دارایی‌های مالی می‌زنند. دارایی‌هایی نظیر اوراق‌بهادار، طلا، سهام، کالا و. در این بازارها معامله می‌شوند. قیمت معاملات در این بازارها بر اساس فرایند عرضه و تقاضا مشخص می‌شود.

بازارهای مالی، یک سیستم باز و منظم ایجاد می‌کنند، تا شرکت‌ها بتوانند به سرمایه مورد نیاز خود دسترسی پیدا کنند. این بازارها برای عملکرد صحیح اقتصادهای سرمایه‌داری بسیار حیاتی هستند. به‌طور کلی بازارهای مالی شرایطی را ایجاد می‌کنند تا بین افراد با مازاد منابع و کسانی که با کمبود منابع مالی مواجه هستند، یک ارتباطی شکل گیرد.

زمانی که حرف از بازارهای مالی می‌شود، بیشتر افراد ذهنشان تنها به‌سمت بورس اوراق بهادار متمایل می‌شود. در حالی که بازارهای مالی مختلف، با اهداف متفاوتی وجود دارد که اکثر افراد با آن‌ها آشنا نیستند. بازارهایی مانند بورس کالا، بازار طلا، بازار مسکن و. نمونه‌ای از این بازارها هستند. در این مقاله سعی بر آن است که شما را با برخی از این بازارها آشنا کنیم.

کارکردهای بازار مالی

یکی از کارکردهای بازارهای مالی قیمت‌یابی (Price Discovery process) است. یعنی با توجه به اطلاعاتی که در بازار وجود دارد و بر‌اساس قیمت عرضه و تقاضای موجود، قیمت اوراق بهادار تعیین می‌شود.

هر چه بازار کاراتر باشد، قیمت اوراق بهادار صحیح‌تر تعیین می‌شود، یعنی قیمت ورقه بهادار به قیمت واقعی آن نزدیک‌تر می‌شود.

هر چه بازار کاراتر باشد قیمت اوراق بهادار درست‌تر تعیین می‌شود، یعنی قیمت ورقه بهادار به قیمت واقعی آن نزدیک‌تر می‌شود. علاوه‌بر کارایی بازار، هر‌چه شرایط رقابت کامل در بازار بیشتر فراهم باشد (یعنی تمامی اطلاعات در دسترس عموم قرار داشته باشند و تعداد زیادی معامله‌گر در بازار حضور داشته باشند) قیمت اوراق بهادار بهتر و نزدیک‌تر به قیمت واقعی آن مشخص می‌شوند.

کمک به فرآیند تشکیل و تخصیص سرمایه از دیگر مزایای این بازارها هستند. بازارهای مالی منجر‌به انتقال پول‌های اضافی و بلا‌استفاده سرمایه‌گذاران خرد و کلان به بخش‌هایی از صنایع و خدمات که مستعد رشد هستند و یک مزیت نسبی نسبت به دیگر صنایع دارند، می‌شوند. همچنین این بازار باعث می‌شود که ریسک، بین متقاضیان و دارندگان وجوه تقسیم شود.

در شکل زیر طبقه‌بندی‌های مختلف از بازار‌های مالی را می‌بینید.

تقسیم‌بندی بازارهای مالی

تقسیم‌بندی بازارهای مالی

بازارهای مالی را می‌توان بر‌اساس حق مالی، سررسید ابزار مورد معامله، ساختار سازمانی و زمان واگذاری آن‌ها به چهار طبقه دسته‌بندی کرد.

بازارهای مالی بر‌اساس حق مالی

بازارهای مالی بر‌اساس حق مالی به دو دسته‌ی بازار بدهی و بازار سهام تقسیم می‌شوند.

بازار بدهی

بازار بدهی، بازاری است که در آن مطالبات ثابت یا ابزارهای بدهی مثل اوراق قرضه معامله می‌شوند.

بازار سهام

بازاری است که در آن سرمایه‌گذاران به مبادله سهام می‌پردازند.

بازار مالی بر‌اساس سررسید ابزار مورد معامله

بازارها بر‌اساس سر‌رسید ابزار قابل معامله به دو دسته بازار پول و سرمایه تقسیم می‌شوند.

بازار پول (Money Market)

بازار پول، بازاری است که در آن اوراق بهادار با سررسید کمتر از یک سال معامله می‌شوند. در این بازار سرعت نقد‌شوندگی بسیار بالا است. نرخ بهره در بازار پول متناسب با مدت زمان نگهداری اوراق بهادار است. یعنی هر‌چه مدت زمان نگهداری اوراق بهادار بیشتر باشد، نرخ بهره هم افزایش پیدا می‌کند. نرخ بهره بازار پول به دلیل کوتاه‌تر بودن مدت زمان سررسید، کمتر از نرخ بهره بازار سرمایه است. همچنین در این بازار ریسک عدم پرداخت پایین است.

اوراقی مانند اوراق خزانه (اوراق بهادار کوتاه‌مدت با سررسید 3 ماه تا یک سال) و اوراق تجاری شرکت‌ها (اوراق با سررسید 270 روز یا کمتر)، نمونه‌ای از اوراق قابل معامله در بازار پول هستند. از نهادهای مالی مختلف این بازار می‌توان بانک‌های تجاری و واسطه‌های مالی و. را نام برد. برای آشنایی بیشتر با نهادهای مالی می‌توانید به مقاله آشنایی با نهادهای مالی مراجعه کنید.

بازار سرمایه (Capital Market)

در بازار سرمایه اوراق بهادار با سر‌رسید بیشتر از یک ‌سال مورد معامله قرار می‌گیرند. اوراقی نظیر اوراق قرضه بلند‌مدت و سهام از جمله اوراق قابل معامله در این بازار هستند. به‌طور کلی این بازار هدایت و تخصیص منابع اقتصادی را تسهیل می‌کند.

بازار سرمایه ابزارهای قابل معامله در خود را از لحاظ چرخه عمرشان در دو بازار مختلف در خود جای داده است.

بازار اولیه (Primary Market)

بازار اولیه، بازاری است که اوراق بهادار برای اولین بار در آن عرضه و مبادله می‌شوند. به‌طور کلی می‌توان گفت که تشکیل سرمایه در بازار اولیه اتفاق می‌افتد.

بازار ثانویه (Secondary Market)

بعد از این‌که اوراق بهادار برای اولین بار (مثل عرضه‌های اولیه) در بازار اولیه مورد معامله قرار گرفتند، وارد بازار ثانویه می‌شوند. بازار ثانویه این امکان را فراهم می‌آورد تا اوراقی که قبلا در بازار اولیه معامله شدند، دوباره قابلیت معامله داشته باشند و دارندگان آن‌ها نگرانی از جهت خرید یا فروش اوراق نداشته باشند.تعداد دفعات انجام معامله در بازار ثانویه محدودیتی ندارد. بازار بورس نمونه‌ای از بازارهای ثانویه سازمان‌یافته است.

قیمت اوراق بهادار (مثل سهام) در بازار ثانویه، عملکرد مدیریت شرکت را نشان می‌دهد. اگر قیمت سهامی بالا رود، نشانگر عملکرد خوب واحد مدیریت است که در نهایت منجر‌به افزایش سرمایه و ثروت سهامدارانش می‌شود.

بازار ثانویه می‌تواند به شکل‌های زیر نیز وجود داشته باشد.

بازار مذاکره یا حراج (Auction Market)

در این بازار خریداران و فروشندگان و یا کارگزاران آن‌ها به‌طور مستقیم با هم معامله می‌کنند. معامله زمانی در این بازار انجام می‌شود که بالاترین قیمتی که برای خرید سهم پیشنهاد شده با پایین‌ترین قیمتی که یک شخص حاضر است سهام خود را به‌ فروش برساند، برابر باشند.

بازار کارگزاری (Broker Market)

اگر به تعداد کافی خریدار و فروشنده در بازار مزایده وجود نداشته باشد، معامله‌گران به یک کارگزار مراجعه می‌کنند. کارگزار با دریافت حق کمیسیون، طرف معامله‌ای که حاضر به خرید یا فروش سهامش ابزار مالی به چه معنی است؟ متناسب با شرایط شما باشد را پیدا می‌کند و از این طریق معامله انجام می‌شود.

بازار دلالی (Dealer Market)

افرادی در بازار وجود دارند که حاضر به پذیرش ریسک ناشی از نوسانات قیمت‌ها هستند. این افراد از تغییرات قیمت در بازار استفاده می‌کنند. نوسان‌گیر‌ها را می‌توان از جمله فعالان این بازار دانست.

بازارهای مالی بر‌اساس ساختار سازمانی

همان‌طور که در جدول بالا می‌بینید. بازارهای مالی از لحاظ قانون‌مندی، نظم و ساختار سازمانی به چهار دسته تقسیم می‌شوند.

بازارهای رسمی

بورس اوراق بهادار از بازارهای رسمی سازمان‌یافته است که شامل تسهیلات فیزیکی مشهود است. قوانین و شرایط سخت‌گیرانه‌ای برای شرکت‌هایی که وارد بورس می‌شوند اعمال می‌شود. این شرکت‌ها از لحاظ میزان نقدینگی، شفافیت اطلاعات و. بررسی می‌شوند. به‌طور کلی ریسک شرکت‌های فعال در بورس کمتر از سایر بازارها نظیر فرابورس است. عمده‌ترین اعضای فعال در بورس ایران، عبارت‌اند از: کارگزاران، معامله‌گران و بازارسازان

به این بازار، بازار اول نیز گفته می‌شود و معاملات مربوط به شرکت‌های بورسی در آن انجام می‌شود.

بازار خارج از بورس (Over The Counter)

بازار خارج از بورس (OTC) که به آن بازار مبتنی بر چانه‌زنی نیز می‌گویند، بازاری است که در آن معامله بر روی اوراق بهادار شرکت‌هایی که در بورس پذیرفته نشده‌اند انجام می‌شود. این بازار دارای یک مکان فیزیکی نیست و شرایط آسان‌تری برای ورود به آن نسبت به بازارهای رسمی وجود دارد.

در ایران بازار فرابورس معادل بازار خارج از بورس است و تنها تفاوتی که در آن‌ها وجود دارد این است که بازار فرابورس دارای یک مکان فیزیکی است. به این بازار می‌توان بازار دوم نیز گفت.

بازار سوم

شامل کلیه بازارهای خارج از بورس است. در این بازار کلیه اوراق بهادار پذیرفته شده در بورس، در خارج از بورس مورد معامله قرار می‌گیرند. معمولا سازمان‌ها و موسسات بزرگ سرمایه‌گذاری در این بازار به معامله اوراق بهادار می‌پردازند. یکی از دلایل این کار می‌تواند به خاطر حق کمیسیون و کارمزد کمتری که این بازار دارد، باشد.

بازار چهارم

در بازار چهارم معمولا سازمان‌هایی که قصد انجام معاملات خیلی بزرگ دارند، فعالیت می‌کنند. در این بازار برای این‌که کارمزدی پرداخت نشود، طرفین معمولا به‌طور مستقیم و بدون دخالت کارگزار دست به معامله می‌زنند. نوعی سیستم کامپیوتری وجود دارد که موسسات با استفاده از آن می‌توانند مقادیر زیادی از اوراق بهادار و یا سهام را بدون وجود هیچ واسطه‌ای خرید و فروش کنند. معمولا معاملات عمده و بلوکی در این بازار انجام می‌شود.

بازارهای مالی بر‌اساس زمان واگذاری

در آخرین تقسیم‌بندی می‌توان بازار را از نظر زمان واگذاری به دو دسته بازار آتی و بازار نقدی تقسیم‌بندی کرد.

بازار آتی (future market)

بازاری است که اوراق مشتقه در آن مورد معامله قرار می‌گیرند. به‌همین دلیل به این بازار، بازار اوراق مشتقه نیز می‌گویند. اوراق مشتقه، قراردادی است که طی آن دارنده‌اش را موظف یا مختار می‌کند تا در یک تاریخ معین در آینده، دارایی را بخرد و یا بفروشد. قراردادهای مالی و اختیار معامله از اوراق مشتقه هستند که در مقالات بعد راجع‌به آن‌ها صحبت خواهیم کرد.

بازار نقدی (Spot market)

بازاری است که در آن به محض انجام شدن معامله، تمام مبادلات مالی نیز در همان لحظه اتفاق می‌افتد. یعنی به طور آنی پس از پرداخت مبلغ توسط خریدار، مالکیت آن کالا یا اوراق‌بهادار به خریدار منتقل می‌شود.

بورس کالای ایران

علاوه‌بر بورس اوراق بهادار، بورس کالا نیز در ایران وجود. در بورس کالای ایران، محصولاتی نظیر زعفران، زیره سبز و پسته معامله می‌شوند. این معاملات به‌صورت قرار داد آتی بسته می‌شوند. به‌طور کلی می‌توان گفت بازار آتی یکی از بخش‌های بورس کالا است. قرار داد آتیِ کالا به این صورت است که دو طرف معامله (خریدار و فروشنده) قراردادی تنظیم می‌کنند که طی آن یک کالای خاص، با قیمتی مشخص، در تاریخ معینی در آینده، توسط فروشنده در اختیار خریدار قرار بگیرد. با استفاده از این قرار داد می‌توان ریسک تغییرات قیمت انواع کالا‌ها را پوشش داد.

خرید طلا در بورس کالا

اختصاص بخشی از سپرده‌ی خود به طلا، می‌تواند ریسک سبد سرمایه‌گذاری (پرتفوی) شما را کاهش بدهد. با خرید طلا به این صورت و نه به صورت حضوری، ریسک خرید و نگهداری طلا به حداقل می‌رسد. برای خرید طلا در بورس از سه روش می‌توان استفاده کرد. یکی از این روش‌ها استفاده از صندوق‌های طلا است. علاوه بر آن از طریق گواهی سپرده سکه طلا نیز می‌توان اقدام به خرید طلا کرد. برای خرید شمش طلا می‌توان به بازار فیزیکی بورس کالا مراجعه کرد. در مقالات آینده راجع‌به بورس کالای ایران و خرید طلا و شمش، توضیح داده خواهد شد.

تامین منابع مالی (فاینانس) چیست؟

این مطلب صرفا جهت آموزش در گروه تولید محتوا سپینود شرق ترجمه شده و برخی از مطالب آن منطبق با سیستم مالی ایران نمیباشد.

تامین منابع مالی یعنی، مدیریت، ایجاد و مطالعه دربارة منابع مالی، امور بانکی، اعتبار، سرمایه گذاری، دارایی ها و بدهی ها که همگی، سیستم های مالی را تشکیل می دهند. به عبارتی دیگر تامین منابع مالی، به معنای تحقیق و مطالعة این ابزارهای مالی است.

تامین منابع مالی (فاینانس) چیست؟
تامین منابع مالی یعنی، مدیریت، ایجاد و مطالعه دربارة منابع مالی، امور بانکی، اعتبار، سرمایه گذاری، دارایی ها و بدهی ها که همگی، سیستم های مالی را تشکیل می دهند. به عبارتی دیگر تامین منابع مالی، به معنای تحقیق و مطالعة این ابزارهای مالی است. بعضی از کارشناسان، تامین مالی را به سه دسته مجزا تقسیم می کنند: تامین مالی عمومی، تامین مالی شرکتی و تامین مالی شخصی. همچنین به تازگی تامین مالی اجتماعی نیز مطرح شده است. علاوه بر این، حوزه تامین مالی رفتاری نیز به منظور یادگیری در مورد رفتار انسان مطرح گردیده است که محاسبات ریاضی گسترده ای را شامل می شود.

تامین مالی عمومی (Public Finance)
دولت فدرال، می تواند با نظارت بر تخصیص منابع، به جلوگیری از شکست بازار، توزیع درآمد و ثبات اقتصادی کمک نماید. بودجه منظم برای این برنامه ها، عمدتا از طریق مالیات تامین می شود. وام گرفتن از بانک ها، شرکت های بیمه و سایر دولت ها و سود حاصل از سهامِ شرکت های دولتی، نیز به تامین مالی دولت فدرال کمک می کند. دولت های محلی نیز از دولت فدرال کمک های مالی دریافت می کنند. علاوه بر این، هزینه گمرک در بنادر، خدمات فرودگاهی و امکانات دیگر، جریمه ناشی از نقض قوانین، درآمد حاصل از صدور مجوزها و گواهینامه رانندگی و فروش اوراق بهادار دولتی نیز از جمله منابع برای تامین مالی عمومی هستند.

تامین مالی شرکتی (Corporate Finance)
کسب و کارها با استفاده از ابزارهای مختلف برای تامین مالی استفاده می کنند که از سرمایه گذاری های سهامی گرفته تا ترتیبات اعتباری. یک شرکت ممکن است از یک بانک وام دریافت کند یا یک خط اعتباری تامین نماید. مدیریت بدهی نیز می تواند به گسترش و توسعه یک شرکت کمک کند تا در نهایت سودآورتر شود.
کسب و کارهای نوپا ممکن است سرمایه خودشان را از سرمایه گذاران فرشته یا فروش درصدی از مالکیت شرکت، تامین نمایند. اگر یک شرکت رشد کند و تصمیم بگیرد که به صورت عمومی و دولتی کار کند، می تواند سهام خود را در بورس اوراق بهادار منتشر کند؛ این عرضه های اولیه اوراق بهادار (IPO) موجب تزریق مقدار زیادی از پول نقد به شرکت می شوند. اما شرکت هایی که چندین سال قدمت دارند، ممکن است سهام بیشتری را به فروش برسانند یا اوراق قرضه شرکتی بیشتری را منتشر کنند. کسب و کارها ممکن است سهام مرغوب، اوراق قرضه آبی رنگ (که دارای ارزش زیادی هستند) یا گواهی های سپرده سرمایه‌ گذاری بانکی بابت سپرده را خریداری کنند. آنها حتی ممکن است شرکت های دیگری را نیز خریداری کنند تا درآمدشان را افزایش دهند.
به عنوان مثال، در جولای سال 2016، روزنامه Gannett گزارش داد که درآمد خالصش در سه ماهه دوم، 3/12میلیون دلار است و 77٪ نسبت به درآمد خالص در سه ماهه دوم سال 2015 یعنی 3/53 میلیون دلار، کاهش یافته است. با این حال، با توجه به خرید مالکیت گروه رسانه ای North Jersey و مجله Media Group در سال 2015، روزنامه Gannett مقدار زیادی درآمد خالص را در سال 2016 به خود اختصاص داده است و توانست درآمد کل خود را سه درصد و به مبلغ 8/748 میلیون دلار افزایش دهد.

برنامه ریزی تامین مالی شخصی معمولا شامل تجزیه و تحلیل وضعیت مالی فعلی فرد یا خانواده و پیش بینی نیازهای کوتاه مدت و بلند مدت و تدوین و اجرای یک برنامه برای برآورده ساختن آن نیازها، با توجه به محدودیت های مالی فردی می شود. تامین مالی شخصی، یک فعالیت بسیار شخصی است که به شدت به درآمد فرد، شرایط زندگی، اهداف و خواسته های وی بستگی دارد.

تامین مالی شخصی / خصوصی (Personal Finance)
برنامه ریزی تامین مالی شخصی معمولا شامل تجزیه و تحلیل وضعیت مالی فعلی فرد یا خانواده و پیش بینی نیازهای کوتاه مدت و بلند مدت و تدوین و اجرای یک برنامه برای برآورده ساختن آن نیازها، با توجه به محدودیت های مالی فردی می شود. تامین مالی شخصی، یک فعالیت بسیار شخصی است که به شدت به درآمد فرد، شرایط زندگی، اهداف و خواسته های وی بستگی دارد.
همه کسب و کارها به پول نیاز دارند. از آنجایی که پول باید تامین شود، به عنوان «منابع مالی» شناخته می شود. در حال حاضر دو نوع منابع مالی وجود دارد: داخلی (یعنی منابع مالی در داخل کسب و کار) و خارجی (یعنی منابع مالی در خارج از کسب و کار). کسب و کارهای نوپا، برای خرید اموال مانند ساختمان و تجهیزات، به پول نیاز دارند. آنها همچنین باید برای خرید مواد اولیه، پرداخت حقوق و دستمزد و پرداخت صورتحسابهای مختلف مانند قبض آب و برق، پول نقد داشته باشند. کارآفرینان با تجربه (و یا کارآفرینان اجتماعی) اغلب سرمایه مورد نیاز برای انجام فعالیت های روزانه کسب و کار را دست کم می گیرند(کم تخمین می زنند). به طور کلی، برای هر 1000 پوند لازم برای ایجاد و راه اندازی کسب و کار، 1000 پوند نیز برای انجام فعالیت های روزانه کسب و کار نیاز است. به همین دلیل منابع مالی برای هر کسب و کار، حیاتی و ضروری هستند.

منابع داخلی برای تامین مالی
سرمایه های موجودِ کسب و کار را می توان گسترش داد. کسب و کار ممکن است با طلبکاران مذاکره نماید که صورتحساب ها را دیرتر پرداخت نماید و یا برخی از محصولات و اجناس را به مشتریان، پیش فروش نماید. این زمان، برای شرکتهای کوچک به طور میانگین حدود 75 روز است (یعنی دو و نیم ماه). اگر این مدت زمان، نصف شود، باعث افزایش قابل ملاحظه جریان پول نقد خواهد شد. خیلی سودآور است. بیش از 60٪ از منابع مالی کسب و کار از سود بازپرداخت حاصل می شود.

منابع خارجی برای تامین مالی
اگر یک کسب و کار نیاز به منابع مالی بیشتری داشته باشد و نتواند پول مورد نیاز خود را از منابع داخلی تامین نماید، ممکن است به دنبال منابع مالی خارجی برود. دو نوع تامین مالی از منابع خارجی وجود دارد: وام بانکی و سرمایه سهمی.

وام بانکی
رایج ترین روش برای تامین مالی از منابع خارجی، قرض گرفتن از یک بانک است. این قرض می تواند به صورت اوراق قرضه یا وام باشد که معمولا در یک دوره زمانی معین تنظیم می شود. این دوره زمانی می تواند کوتاه مدت (2 تا 3 سال)، متوسط (3 تا 5 سال) و یا بلند مدت (بیشتر از 5 سال) باشد. نرخ بهره وام می تواند ثابت یا متغیر باشد. همچنین بانک وثیقه ای را برای اطمینان از بازپرداخت وام، از وام گیرنده دریافت می کند.
اوراق قرضه اساسا یک وام بسیار کوتاه مدت است. مقدار آن بر اساس مذاکراتی که بین وام دهنده و وام گیرنده انجام می شود، متغیر است. نرخ بهره «حواله بیش از اعتبار دریافتی» (Overdraft) بیشتر از وام است.

سرمایه سهمی (Share Capital)
از سوی دیگر، اگر کسب و کار، یک شرکت محدود باشد، ممکن است به دنبال سرمایه اضافی باشد. این سرمایه می تواند از سرمایه گذاران خصوصی و یا صندوق های سرمایه گذاری تامین شود. سرمایه گذاران، به سرمایه گذاری در کسب و کاری که دارای رشد پویا است، علاقه دارند. برخی از سرمایه گذاران حتی خطرِ سرمایه گذاری در یک شرکتی که خوب کار نمی کند را نیز می پذیرند. این سرمایه گذاران در 10 شرکت سرمایه گذاری می کنند که 5 تا از آنها شکست خورده و چهار تا از آنها خوب هستند و یکی از آنها بسیارعالی کار می کند.

منابع :
www.askwillonline.com
www.Investopedia.com

ترجمه شده در گروه تولید محتوا سپینود شرق

کلیه حقوق این وبسایت متعلق به موسسه سپینود شرق می باشد. .

بهترین زمان معامله در بازارهای مالی چه موقع است؟ معرفی ابزار Market 24h Clock

برخلاف سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت، معاملات غالباً با اهداف کوتاه مدت انجام می‌شود. یک تریدر، سهام یا ارزی را نه برای هولد بلند مدت، بلکه برای یک معامله نسبتاً سریع در بازه زمانی معین خریداری می‌کند (خواه چند روز، یک هفته، یک ماه یا حتی سه ماه). البته معاملات روزانه، همانطور که از نامش پیداست، در بین کوتاه‌ترین تایم فریم‌های زمانی قرار می‌گیرد. بنابراین تجزیه و تحلیل معامله‌گران روزانه ممکن است به ساعت، دقیقه و حتی ثانیه معطوف شود. با این تفاسیر آیا معتقدید چیزی به نام بهترین زمان معامله ارز دیجیتال وجود دارد؟

در این ادامه این مقاله به شما خواهیم گفت که چگونه تصمیمات معاملاتی خود را بر اساس فاکتور زمان برنامه‌ریزی کنید. با ما همراه باشید.

بهترین زمان معامله در طول روز

معمولاً اوایل صبح، حجم بازار و قیمت‌ها به شدت افزایش می‌یابد. اما چرا؟ به دلیل اینکه در ساعات ابتدایی بازگشایی، بازارها درگیر رویدادها و اخبار ساعات گذشته هستند. این زمان بهترین ساعت معامله برای تریدرهای حرفه‌ای محسوب می‌شود. زیرا در این شرایط با تشخیص الگوهای مناسب می‌توانند سود زیادی را کسب کنند. اما برای یک معامله‌گر تازه‌کار کریپتوکارنسی چطور؟ قطعاً خیر، او ممکن است متحمل ضررهای سنگینی شود.

«اگر مبتدی هستید، از معامله در ساعات اولیه بازگشایی بازار (یک ساعت اول) اجتناب کنید».

بازه زمانی ۹:۳۰ صبح تا ۱۰:۳۰ صبح به وقت ET (شرق آمریکا) ساعت مناسب برای معامله در بازارهای مالی است زیرا همانطور که گفته شد، بزرگترین جهش‌ها معمولاْ در این زمان اتفاق می‌افتد. حتی بسیاری از معامله‌گران حرفه‌ای در حوالی ساعت ۱۱:۳۰ صبح به دلیل کاهش نوسانات معاملات خود را متوقف می‌کنند.

در اواسط روز آرام‌ترین و باثبات‌ترین تایم معاملاتی را شاهد ابزار مالی به چه معنی است؟ هستیم. در این زمان مردم منتظر اخبار تکمیلی‌اند تا ببینند بازار در ادامه روز به کدام سمت و سو می‌رود. از آنجا که قیمت‌ها در این بازه نسبتاً ثابت‌اند، اواسط روز زمان مناسبی برای معامله‌گران مبتدیست. در این ساعات نوسانات مارکت ضعیف‌تر شده و سودها قابل پیش‌بینی‌تر است.

در اواخر روز، نوسانات و حجم معاملات دوباره افزایش می‌یابد. در واقع، الگوهای رایج بازار در ساعت آخر می‌تواند مانند ساعت اول باشد. در این زمان ما مجدداً شاهد نوسانات شدید، به‌ویژه در چند دقیقه آخر معاملات هستیم. بنابراین از ساعت ۳ بعد از ظهر تا ۴ بعد از ظهر (به وقت ET)، معامله‌گران بیشتر پوزیشن‌های خود را می‌بندند.

بهترین زمان معامله در طول هفته

عده‌ای معتقدند که برخی روزهای هفته به طور سیستماتیک بازدهی بهتری نسبت به سایر روزها دارند. هرچند شواهد اندکی برای اثبات این پدیده در بازار است، اما به آن «اثر دوشنبه» یا Monday effect می‌گویند. لذا مردم بر این باورند اولین روز هفته بهترین زمان برای خرید است. این اتفاق دلایل مختلفی دارد:

• تعداد قابل توجهی از اخبار بد عموماً در آخر هفته منتشر می‌شود.
• برخی این را به افسردگی روز اول کاری سرمایه‌گذاران نسبت می‌دهند که در ساعات اولیه معاملات دوشنبه نمود پیدا می‌کند.

اما به هر دلیلی باشد، امروزه اثر دوشنبه تا حد زیادی کمرنگ شده و تأثیر آن بر بازارهای مالی بسیار ناچیز است. با این حال اگر قصد خرید بیت کوین یا هر ارز دیگری را دارید، شاید بهتر باشد به Monday effect پایبند باشید و این کار را در روز دوشنبه انجام دهید!

اگر دوشنبه را بهترین روز هفته برای خرید سهام یا رمزارز درنظر بگیریم، جمعه هم بهترین روز برای فروش است. به این دلیل که در ایالات متحده، جمعه در آستانه تعطیلات آخر هفته قرار دارد و بازارهای مالی به دلیل احساسات مثبت قبل از تعطیلات، تمایل به افزایش قیمت دارند. بنابراین جمعه روز مناسبی برای یک پوزیشن شورت (فروش) است.

بهترین ماه برای خرید یک ارز

بازارها معمولاً در اواخر سال و همچنین در ماه‌های تابستان بازدهی قوی‌ای دارند. نمودار بالا میانگین بازدهی ماهانه S&P 500 را حدفاصل سال‌های ۱۹۵۰ تا ۲۰۱۷ نشان می دهد.

در بازارهای معاملاتی اصطلاحی به نام «اثر ژانویه» مطرح است. به این دلیل که در آغاز سال جدید، سرمایه‌گذاران به بازار باز برمی‌گردند و این موجب بالا رفتن قیمت‌ها می‌شود (به‌ویژه سهام‌ با ارزش بازار کم). بنابراین، از نظر فصلی، پایان ماه دسامبر زمان مناسبی برای خرید سهام با ارزش‌ بازار کم است. یک دلیل دیگر این است که بسیاری از سرمایه‌گذاران در پایان سال برای اظهارنامه مالیاتی خود شروع به فروش سهام به صورت انبوه می‌کنند، (خصوصاً سهامی که ارزش آنها کاهش یافته است). بنابراین فشار فروش، ماه دسامبر را به زمانی مناسب برای خرید بدل کرده است.

بهترین ماه برای فروش یک ارز

همیشه از قدیم تصور بر این بود که سپتامبر یک ماه ریزشی است. اما اکتبر هم طی سال‌های ۱۹۰۷ (بحران نیکر بکر)، ۱۹۲۹ (رکود بزرگ) و ۱۹۸۷ (دوشنبه سیاه)، رکورد ریزش ۱۹.۷ و ۲۱.۵ درصدی را ثبت کرده است. در نتیجه برخی از معامله‌گران بر این باورند که سپتامبر و اکتبر هردو بهترین ماه‌ها برای فروش سهام‌اند.

اثر سپتامبر بر ریزش‌های تاریخی در طول ماه نهم سال تأکید می‌کند که می‌تواند به سرمایه‌گذاران نهادی که پوزیشن‌های سه ماهه سوم خود را می‌بنند، کمک کند.

اثر اکتبر برای برخی سرمایه‌گذاران از این منظر برجسته است که اکتبر ​​از نظر تاریخی ماهی صعودی است، اما بسیاری از سقوط‌های تاریخی بازار در این ماه رخ داده است.

بهترین زمان معامله در بین روزهای ماه

هیچ روزی از ماه وجود ندارد که همواره برای خرید یا فروش ایده‌آل باشد. با این حال یک علاقه ذاتی به افزایش قیمت در پایان هر ماه وجود دارد. این حس عموماً از جریان‌های پولی جدید که در ابتدای هر ماه به سمت صندوق‌های سرمایه‌گذاری روانه می‌شود نشات می‌گیرد.

علاوه بر این، مدیران صندوق‌های مالی تلاش می‌کنند تا ترازنامه مالی خود را در پایان هر سه ماه با خرید سهامی که عملکرد خوبی داشته‌اند، مثبت کنند. بنابراین بهترین روز هر ماه برای فروش سهام احتمالاً پنج روز انتهایی ماه و آغازین ماه بعد است.

معرفی ابزار Market 24h Clock

یکی از معضلات اصلی تریدرها، اطلاع از ساعت جهانی بازارهای مالی مختلف است. به عنوان مثال اگر صحبت از ساعت ۹ صبح به وقت نیویورک می‌شود، در ایران ساعت چند است؟ یا در همین لحظه که با شما صحبت می‌کنیم، کدام بازارهای مالی در حال فعالیت‌اند؟ یا مارکت مورد نظر شما که شاید بازگشایی آن تاثیر زیادی بر روی قیمت‌ها داشته باشد، دقیقاً چه زمانی به وقت ایران فعال می‌شود؟ اینها معضلاتیست که یک تریدر در نقاط مختلف جهان با آنها دست به گریبان است. برای این کار وبسایت فارکس ابزاری کاربردی به نام Market 24h Clock را معرفی کرده که استفاده از آن را به هر معامله‌گری توصیه می‌کنیم. این سایت همچنین یک نسخه اندروید هم دارد که می‌توانید آن از اینجا را دانلود کنید.

در Market 24h Clock یک ساعت جهانی وجود دارد که توسط آن به سادگی می‌توانید اطلاعات زیر را دریافت کنید:

• بر اساس کشوری که در آن زندگی می‌کنید (مثلا ایران)، در آمریکا ساعت چند است.
• در هر لحظه کدام بازارهای مالی در نقاط مختلف جهان باز یا بسته هستند.
• به صورت گرافیکی مدت زمان مانده به باز یا بسته شدن بازارها قابل مشاهده است.

در پایان شما تا چه اندازه به اهمیت زمان در معاملات خود پایبند هستید؟ منتظر دریافت نظرات شما عزیزان در بخش کامنت‌ها هستیم.

از نظر تاریخی برخی ساعت‌ها، روزها و ماه‌ها برای بازارهای معاملاتی حائز اهمیت‌اند. با این حال تحقیقات نشان داده که با شناخته شدن آنها و خودکار شدن روند معاملات، این موارد تا حدی کمرنگ شده‌اند.

این مساله بستگی به سبک معاملاتی افراد دارد. همیشه ساعت اولیه و انتهایی یک روز معاملاتی شلوغ است و بازار بیشترین نوسان را متحمل می‌شود. با این وجود، بسیاری از معامله‌گران تازه‌کار هم در زمان‌های کم‌نوسان (اواسط روز) فعالیت می‌کنند.