انواع توکن بیت کوین بر بستر اتریوم

توکن و کوین چه تفاوتی با هم دارند؟

آشنایی با بازار ارزهای دیجیتال برای کاربران تازه‌وارد معمولاً با رمزارزهای بیت‌کوین و اتریوم آغاز می‌شود. اما هرچه اطلاعات بیشتری در این بازار داشته باشیم و با اصطلاحات کاربردی و رمزارزهای جدید مواجه خواهیم شد. در این مسیر یک سؤال پیش می‌آید، ارزهای دیجیتال و بلاک‌چین‌هایی که پس از بیت‌کوین معرفی شده‌اند، چه چیزهایی هستند؟ اصطلاحات پرکاربرد کوین و توکن که سرمایه‌گذاران حوزه کریپتو زیاد از آن استفاده می‌کنند چه تفاوتی با یکدیگر دارند؟ برای درک بهتر این اصطلاحات و تجربه انجام معاملات در بهترین صرافی ارز دیجیتال ایرانی، در این مقاله به معرفی و مقایسه کوین و توکن می‌پردازیم. برای درک تفاوت بین کوین و توکن خواندن این مقاله را از دست ندهید.

کوین (COIN) چیست؟

در دنیای کریپتوکارنسی به ارزهای دیجیتالی که دارای یک بلاک‌چین مستقل و پایدار هستند، مانند بیت‌کوین و اتریوم، کوین گفته می‌شود. این نکته اصلی‌ترین تفاوت کوین و توکن است. در واقع کوین‌ها از پایه و صفر، طراحی و راه‌اندازی می‌شوند. هر بلاک‌چین با یک هدفی خاص طراحی می‌شود، مانند بیت‌کوین که یک ارز دیجیتال برای ذخیره ارزش است و قصد دارد در برابر متمرکز بودن بانک‌ها مقاومت کند. ارز “BTC”،بلاک‌چین اختصاصی بیت‌کوین را در اختیار دارد.

کوین‌ها معمولاً از پروژه‌های گذشته یا سایر رمزارزها الهام می‌گیرند، اما برای راه‌اندازی از ابتدا طراحی می‌شوند. پروژه اتریوم نیز با چنین اصول و روندی شکل گرفته است. ویتالیک بوترین خالق اتریوم با بررسی ارز بیت‌کوین و پیدا کردن نقاط ضعف آن، ارز دیجیتالی را طراحی کرد که عملکرد خیلی بهتر و سریع‌تری نسبت به بیت‌کوین دارد. ارز دیجیتال “ETH”، رمزارز بومی پلتفرم قرارداد هوشمند است که بر بستر بلاک‌چین اتریوم فعالیت می‌کند.

کوین چه کاربردی دارد؟

کوین‌ها معمولاً همان کاربرد پول در دنیای واقعی را دارند. این رمز ارزها مانند دارایی ما در کیف پول و یا حساب بانکی ما عمل می‌کنند. برخی از این ارزهای دیجیتال تنها به‌عنوان پول قابل استفاده هستند و هیچ کاربرد دیگری ندارند. به کوین‌هایی که فقط به‌عنوان پول مورد استفاده قرار می‌گیرند “Cash only” گفته می‌شود. از موارد استفاده کوین‌ها پس از خرید ارز دیجیتال می‌توان به انتقال پول، ذخیره ارزش و سرمایه‌گذاری اشاره کرد. برای مثال می‌توانیم از بیت‌کوین برای پرداخت هزینه کالاها، خدمات اینترنت و یا در بسیاری از امکان‌های دنیا واقعی استفاده کنیم.

توکن (Token) چیست؟

توکن‌ها، ارزهای دیجیتالی هستند که بلاک‌چین اختصاصی خود را ندارند و از بستر بلاک‌چین‌های دیگر استفاده می‌کنند. توکن یک استفاده منحصر به فرد از یک پلتفرم قرارداد هوشمند مانند اتریوم است. این بلاک‌چین به کاربران اجازه می‌دهد که توکن‌هایی را که از مشتقات بلاک‌چین اصلی هستند، ایجاد و مدیریت کنند. کاربران برای ساخت یک توکن لازم نیست که طراحی و یا کدنویسی آن را از صفر شروع کنند و تنها باید از یک قرارداد هوشمند مانند اتریوم برای ایجاد آن استفاده کنند. این شیوه ساخت یکی از برجسته‌ترین نقاط تفاوت کوین و توکن است. برای مثال، ارز دیجیتال تتر، یک توکن”ERC-20” بر بستر بلاک‌چین اتریوم است.

توکن‌ها بخش زیاد و مهمی را از بازار کریپتوکارنسی را در اختیار دارند. سودمندی این پروژه‌ها در این است که برای اکوسیستم و پلتفرم اصلی درآمدزایی کنند. به این صورت که کارمزد هر تراکنش یک توکن، با رمزارز بومی بلاک‌چین پرداخت می‌شود. برای مثال، ارز دای (Dai) که بر بستر اتریوم ساخته شده‌است، برای انجام تراکنش از کاربران اتریوم دریافت می‌کند.

توکن ها چرا ساخته شده اند؟

همان‌طور که در ابتدا گفتیم، کوین‌ها بلاک‌چین اختصاصی خود را دارند، ولی توکن‌ها بر بستر بلاک‌چین‌های دیگر ساخته می‌شوند. تفاوت میان توکن و کوین است که ویژگی‌های مهم آنها را مشخص می‌کند. به‌طورکلی کاربران برای ساخت یک توکن به کمتر از 1 ساعت وقت نیاز دارند و هر فردی که دانش کافی درباره بلاک‌چین و قراردادهای هوشمند داشته باشد می‌تواند یک توکن منحصربه‌فرد ایجاد کند. با این وجود صرفاً ایجاد یک توکن، دلیلی بر موفقیت و ثروتمند شدن در بازار ارز دیجیتال نیست. هر توکنی برای محبوب شدن باید میان کاربران پذیرفته شده و در بازار ارزشمند محسوب شود.

برخی از پروژه‌ها ترجیح می‌دهند در ابتدا ارز دیجیتال خود را بر بستر یک بلاک‌چین دیگر راه‌اندازی کنند و در صورتی که در بازار حضور موفقی داشتند، بلاک‌چین اختصاصی خود را تهیه می‌کنند. بایننس کوین یکی از این پروژه‌ها است و ارز “BNB” در ابتدا بر بستر اتریوم فعالیت خود را شروع کرد، سپس بایننس بلاک‌چین اختصاصی “BEP2” را برای آن ساخت.

کاربرد انواع توکن

کوین‌ها معمولاً یک واسطه برای پرداخت هستند. برای مثال بیت‌کوین و اتریوم معمولاً به‌عنوان یک ارز دیجیتال که ارزش مادی دارد شناخته می‌شوند. اما توکن‌ها با یک هدف و کاربرد خاصی خلق می‌شوند. توکن تتر که پشتوانه آن یک دلار آمریکا است با هدف حفظ ارزش سرمایه کاربران در برابر نوسانات بازار به بازار عرضه شده‌است. به طور کلی توکن‌هایی که با حضور خود بتوانند یک نیاز را رفع کنند و خدمات مفیدی را ارائه دهند، شانس بیشتری برای حضور در بزار کریپتو دارند و انواع توکن‌های موجود در بازار محدود به 4 نوع می‌شوند.

1. توکن‌های کاربردی (Utility tokens): توکن‌های کاربردی خدماتی را ارائه می‌دهند که فقط در شبکه خودشان قابل استفاده است. نظیر توکن ” Vethor” که بر بستر بلاک‌چین Vethor فعالیت می‌کند و به‌عنوان کارمزد و سوخت شبکه استفاده می‌شود.
2. توکن های امنیتی (Security token): برخی از توکن‌ها به عنوان حق مالکیت فرد به یک دارایی دیجیتالی با غیر دیجیتالی استفاده می‌کنند. به این توکن‌ها، توکن اوراق بهادار هم گفته می‌شود و حق توزیع دارایی را در اختیار افراد قرار می‌دهد.
3. توکن‌های معاملاتی (Transactional Token): این توکن‌ها مانند ارزهای سنتی عمل می‌کنند و برای خریدوفروش کالا و خدمات مناسب هستند. استیبل کوین‌های دای و تتر در این دسته قرار می‌گیرند.
4. توکن حاکمیتی (Governance Token): داشتن توکن‌های حاکمیتی برای کاربر جهت مشارکت در شبکه حق ایجاد می‌کند. برای مثال ارز کامپ (COMP) بر بستر اتریوم ساخته شده و امکان وام‌دهی را برای کاربران فراهم می‌کند.

آخرین تفاوت کوین و توکن

یک تفاوت مهم دیگر بین توکن و کوین، کیف پول ذخیره‌سازی این دارایی‌ای دیجیتالی است. کوین‌ها برای ذخیره سازی به یک کیف پول اختصاصی با آدرس مخصوص نیاز دارند که در یک بلاک‌چین منحصر به فرد قرار دارد. یعنی کیف پول بیت‌کوین و اتریوم کاملاً از یکدیگر مجزا هستند و نمی‌توانیم دارایی بیت‌کوین را به آدرس اتریوم ارسال کرد. اما این قانون در مورد توکن‌ها اصلاً صدق نمی‌کند و کاربر می‌تواند یک توکن را به هر آدرسی در شبکه ارسال کند. گاهی ممکن است این دارایی در والت آنلاین نشان داده شود اما تراکنش تأیید شده و امکان دسترسی به آن وجود نخواهد داشت، هر چند کاهش نیاز به دانش تخصصی دارد.

جمع بندی نهایی

در این نوشتار در آنچه درباره توکن و کوین نیاز بود در حوزه ارزهای دیجیتال بدانید را مورد بررسی قرار دادیم. به طور کلی تفاوت کوین و توکن را می‌توان در چند جمله خلاصه کرد. کوین‌ها بلاک‌چین اختصاصی خود را دارند اما توکن‌ها چون در ابتدای راه هستند از بستر پلتفرم‌های دیگر استفاده می‌کنند. معمولاً کوین‌ها واسطه معاملات هستند اما توکن‌ها کاربردهای مختلفی دارند. کارمزد شبکه کوین‌ها، از خود کوین برداشته می‌شود اما کارمزد توکن‌ها معمولاً از رمزارز بومی بلاک‌چین کسر می‌شود.

در نهایت با دانستن این نکات می‌توانیم بفهمیم که کدام ارز دیجیتال کوین است و یا توکن. برای مطمئن شدن نیز می‌توانیم با مراجعه به سایت ” coinmarketcap” و با کلیک روی رمزارز موردنظر بفهمیم که این ارز یک توکن و یا کوین است.

شبکه های نقل و انتقال در بلاکچین

کوین ها شبکه های نقل و انتقال در بلاکچین خود را دارند اما توکن ها روی شبکه سایر ارزها جابه جا میشوند. شلوغی بلاک چین‌های قدیمی، سختی، کندی و پرهزینه بودن تراکنش‌ ها سبب شد تا توکن‌های جدید با استفاده از شبکه‌های مختلف منتقل شوند.

از زمان معرفی بیت کوین بلاک چین ها و شبکه های مختلفی راه اندازی شدن که هر کدوم قوانین و ویژگی های خاصی دارن. بنابراین در زمان انجام معاملات و مبادلات ارز دیجیتال، مهم و ضروری است که به بلاک‌چین مورد استفاده ارز توجه کنیم. تشخیص و انتخاب درست شبکه انتقال و آدرس یکی از اصلی ترین لازمه های نقل و انتقال ارزهای دیجیتال است.

در حین انتقال ارزها اگر به شبکه یا آدرس اشتباه منتقل کنیم دارایی هایمان را از دست خواهیم داد. هنگام استفاده از شبکه های نقل و انتقال در بلاکچین باید به این توجه کنیم که: ارز دیجیتال ما روی چه شبکه‌ای وجود دارد و آدرس مقصد با شبکه ارز دیجیتال همخوانی دارد یا نه.

تیم همیار کریپتو با آموزش شبکه های نقل و انتقال در بلاکچین سعی دارد به کاربران انواع توکن بیت کوین بر بستر اتریوم کمک کند تا به اشتباه دارایی های خود را در شبکه های دیگر انتقال ندهند. علاوه بر مقالاتی که در این زمینه منتشرشده، کاربران می توانند در دوره های آموزشی کریپتو استارتر شرکت کنند.

انواع شبکه نقل و انتقال

انواع شبکه های نقل و انتقال در بلاک چین برای انتقال ارزهای دیجیتال به شرح ذیل می باشد:

1) شبکه بیت کوین (Omni)

2) شبکه اتریوم (ERC20)

3)شبکه ترون (TRC20)

4) شبکه بایننس(BEP2)

5) شبکه بایننس اسمارت چین (BEP20)

شبکه بیت کوین (Omni Layer)

یک لایه اضافی بر روی بلاک چین بیت کوین که یکی از مسیرهای انتقال ارزهای دیجیتال می باشد.

هدف این شبکه، انجام تراکنش های پیچیده رمزنگاری شده.

از معایب این شبکه می توان به کند و گران بودن آن اشاره کرد به همین دلیل بهتر است از شبکه های جایگزین استفاده کرد.

این شبکه کاملا ایمن است.

آدرس های این شبکه ساختاری مشابه آدرس های بیت کوین دارند.

بیت کوین (BTC)، یک لایه اصلی عمل است اما شبکه امنی، یک لایه بالاتر از بیت کوین قرار دارد و معیار پروتکل دارایی محسوب می شود.

لایه امنی زیربنای کل بلاک چین ها و ارزهای رمزپایه است.

در وایت پیپر آمده است که Omni Layer اساس اصلی پروتکل بیت کوین، بدون ایجاد تغییر در ساختار آن می باشد.

لایه Omni در واقع در بالای بلاک چین بیت کوین توسعه داده شده است.

امنی یک ارز رمزنگاری شده نیست ، بلکه لایه ای است که ویژگی های مبادله پیشرفته مانند ایجاد ارز ، معاملات غیر متمرکز ، قراردادهای هوشمند و غیره را ارائه می دهد.

مهمترین توکن های فعال بر روی این شبکه، تتر (USDT)، بیت کوین (BTC) و Maidsafe می باشند.

سرعت پردازش تراکنش های شبکه امنی کند و کارمزد های آن بالا می باشد.

تفاوت شبکه Omni با ERC20 و TRC-20

کارمزد

کارمزد، شبکه ترون کمترین میزان را نسبت به ERC20 و Omni دارد.

کاربران زیادی به سمت شبکه ترون جذب شده اند.

نوع بلاک چین

هر سه شبکه بلاک چین اختصاصی خود را دارند.

کد والت

توکن های شبکه TRC20، با حرف “T” آغاز می شود.

این شناسه برای شبکه اتریوم “0X” و برای Omni هم مشابه آدرس بیت کوین، می باشد.

سرعت انتقال

سرعت انتقال، Omni نسبت به شبکه ترون و اتریوم بسیار کندتر است.

بیشترین سرعت متعلق به TRC20 می باشد.

که می تواند تا ۲۰۰۰ تراکنش در ثانیه را به انجام دهد

شبکه اتریوم (ERC20)

مخفف “Ethereum Request for Comment“ و عدد 20، یک شاخص برای این پروتکل است.

ارز اتریوم و توکن های بستر آن در این شبکه منتقل میشوند.

چهارچوبی از قوانین و کدهای تعریف شده برای بهبود و عملکرد شبکه می باشد.

و هر توکنی که بخواهد با قراردادهای هوشمند روی این شبکه اجرا شود، باید طبق قوانین شبکه عمل کند.

۹ شرط برای قراردادهای هوشمند در این استاندارد وجود دارد، که ۶ شرط اجباری و ۳ شرط اختیاری می باشد.

این توکن ها، “توکن های ERC-20” نامیده می شوند.

موضوعی که این شبکه را با اهمیت تر می کند، امکان ساخت توکن و جذب سرمایه با عرضه اولیه کوین (ICO)، بدون نیاز به ساخت بلاک چین مجزا می باشد.

خدماتی که شبکه اتریوم در اختیار توسعه دهندگان قرار می دهد، سبب افزایش توکن های زیادی در بازار ارزهای دیجیتال شده است.

به همین دلیل شبکه ERC-20 یک تحول بزرگ در امور مالی آینده می باشد.

مزایای ERC20

این استاندارد به انسجام و نظم بیشتر شبکه کمک میکند و سبب ساده سازی هرچه بیشتر شده.

اگر شبکه ERC-20 وجود نداشت.

برای ساخت هر توکن باید یک بلاکچین خاص ساخته می شد.

صرافی ها هم ناچار بودند که پلتفرم خود را با هر یک سازگار و هماهنگ کنند.

معایب ERC20

یکی از این معایب امکان تخریب آنها است.

تخریب آنها زمانی است که به عنوان روش پرداخت در قراردادهای هوشمند به جای اتر به کار می روند

سودجویان از آگاهی کم افراد سو استفاده می کنند و با ساخت توکن های بدون پشتوانه اقدام به کلاهبرداری از کاربران در بازار نوظهور ارزهای دیجیتال می نمایند.

توکن های شبکه ERC20 از ویژگی های امنیتی اتریوم بهره مند هستند.

سهولت ارائه توکن، سبب ساخت توکن های بدون پشتوانه می شود.

تیم همیارکریپتو توصیه می‌کند در سرمایه گذاری در این توکن ها دقت داشته باشید چرا که ممکن است بدون هدف و بدون پشتوانه باشند.

شبکه ترون (TRC20)

بلاک چین ترون (Tron) یک پلتفرم دیجیتالی غیر متمرکز با ارزی به نام Tronix است.
و براساس اثبات سهام (POS) است که امنیت شبکه را بالا می‌برد.
بلاک چین ترون بستری از یک شبکه غیر متمرکز P2P ، داده های نامحدود ، شفافیت ، ردیابی آسان و مبادله توکن را فراهم میکند.

آدرس بر روی شبکه ترون همانند آدرس زیر می باشد.

از تراکنش های فوری در مقیاس جهانی با دسترسی نامحدود پشتیبانی می کند و بسیار مقرون به صرفه و امن است.
توکن TRC-20 بیشتر یک پروتکل فنی در بلاک چین ترون برای قراردادهای هوشمند است.
اTRC-20 ارتقاء یافته پروتکل TRC-10 است، که به دلیل پشتیبانی از قرارداد های هوشمند امنیت بیشتری دارد.
توکن های TRC-20 از طریق شبکه همتا به همتا (P2P) که پراکنده و امن است مدیریت می شوند.
از آنجا که آنها به شبکه امن بلاک چین موجود در شبکه خود دسترسی پیدا می کنند، هیچ نقض امنیت یا تقلب در سیستم وجود ندارد.
این پروتکل می تواند از کاربران در مقیاس بزرگ پشتیبانی کند.

شبکه بایننس (BEP2)

BEP2 مخفف Binance Chain Evolution Proposal2 است.

استانداری برای استفاده از توکن‌های جدید در Binance Chain، که با نماد (BNB) نشان داده میشود.

هدف از BEP2 ایجاد قوانین مشخص برای عملکرد توکن‌ها در بستر Binance Chain است.

در شبکه BEP2 سرعت بالای انتقال و کارمزد مناسب باعث تراکنش انواع کوین ها در این شبکه شده است.

بیت کوین، اتریوم، تتر و بسیاری از رمز ارهای معروف بر روی این شبکه امکان نقل و انتقال دارند.

همین نقل و انتقال سندی بر معتبر بودن این شبکه است.

کاردانو علاوه براینکه بر شبکه بلاکچین مستقل خود (ADA) منتقل میشود از طریق شبکه BEP2 نیز جابه جا میشود.

نحوه برداشت و واریز در شبکه BEP2 همانند شبکه ERC20 است.

رمز ارز بومی این شبکه BNB است که برای پرداخت کارمزد در شبکه استفاده می شود.

آدرس هایی که در شبکه اتریوم استفاده می شود با 0x شروع می شود اما در شبکه BEP20 با bnb شروع می شود.

یکی دیگر از تفاوت های شبکه BEP2 با ERC20 در واریز و برداشت است که در شبکه BEP2 از شما MEMO یا تگ میخواهد اما در شبکه ERC20 فقط آدرس کیف پول کافی است.

تفاوت BEP2 با BEP20 در اجرای قراردادهای هوشمند بر شبکه بلاکچین وبحث متمرکز _ غیر متمرکز بودن آن می باشد.

BEP2 غیر متمرکز و BEP20 متمرکز می باشد.

شبکه بایننس اسمارت چین (BEP20)

BEP20 بلاکچین موازی BEP2 است.

امکان اجرای قراردادهای هوشمند را دارد.

آدرس های آن مانند اتریوم با 0x شروع می شود.

کارمزد آن پایین است و سرعت آن بالاست.

قابلیت اجرای قرارداد هوشمند را دارد.

تعداد زیادی از کیف پول ها از توکن های BEP20 پشتیبانی می کنند.

نماد آن (BSC) می باشد.

تفاوت BEP2 و BEP20 در قابلیت استیکینگ است که در شبکه BEP20 این قابلیت وجود دارد.

تفاوت این شبکه ها در چیست؟

از بعد اقتصادی و فنی تفاوت شبکه ها در سرعت،امنیت وکارمزد است.

اما از نظر کاربردی شما باید باتوجه به کیف پول خود شبکه انتقال خود را انتخاب کنید.

شبکه های دیگری از جمله پولکادات (DOT)، کاردانو (ADA)، استلار (XLM)، الگورند (ALGO) و ایاس (EOS) نیز وجود دارند.

تفاوت توکن ERC20 و TRC20

از آنجایی که یکی از مشکلات بزرگ بلاکچین اتریوم هزینه بالای کارمزد تراکنش هاست، بسیاری از تریدرها و کاربران به منظور خرید و فروش تتر از بلاکچین ترون استفاده کرده و به عبارتی تتر USDT-TRC20 را به USDT-ERC20 ترجیح می دهند.

آدرس توکن های TRC20

آدرس توکن های ERC20

تفاوت TRC20 و TRC10

TRC10 استاندارد تولید توکن است که توسط بلاکچین ترون حمایت میشود، تنها با استفاده از API قابل دسترسی است.

و هزینه انجام تراکنش با استاندارد TRC10 تقریبا یک هزارم انجام معامله با TRC20 است.

TRC20 استاندارد تکنیکال است که به منظور استفاده کاربران از قراردادهای هوشمند بلاکچین ترون توسعه یافته است.

تفاوت ERC20 و BEP2

آدرس توکن های BEP2 با حروف bnb آغاز شده اما آدرس توکن های ERC20 با 0X شروع می شوند.

کارمزد انجام معاملات با استفاده از توکن های استاندارد BEP2 بسیار به صرفه تر از ERC20 است.

تفاوت BEP2 و BEP20

هر دو توکن توسط صرافی بایننس توسعه یافته اند.

استاندارد BEP2 بر روی بایننس چین و استاندارد BEP20 بر روی بایننس اسمارت چین قرار دارد.

تفاوت BEP2 و BEP20 در قابلیت استیکینگ است که در شبکه BEP20 این قابلیت وجود دارد.

جمع بندی

شبکه های انتقال رمز ارزها بر پایه بلاک چین استوار است.

فناوری بلاک چین دارای انواع شبکه های انتقال ارز دیجیتال است.

به منظور سپرده سازی، نقل و انتقال، معامله و خرید و فروش از شبکه های انتقال ارز دیجیتال استفاده می شود.

هر بلاک چین برای مبادله و خرید و فروشرمز ارزها از قوانین خاصی پیروی می کنند که در زمان انجام مبادلات باید مورد توجه قرار گیرند.

در هنگام ورود به شبکه های انتقال هر ارزی را که بخواهیم برداشت کنیم، چون الگوریتم اجماعی که در هر شبکه استفاده می شود با شبکه های دیگر متفاوت است درنتیجه کارمزدها هم متفاوت می باشد.

هدف از ایجاد شبکه های انتقال رمز ارزها

1. حداقل کردن کارمزدها در معاملات و تراکنش ها.
2. افزایش میزان مقیاس پذیری در شبکه، به این معنا که انجام تعداد تراکنش ها در زمان یک ثانیه، کمتر و کمتر شود.

پنج شبکه کاربردی در دنیای رمزارزها وجود دارد و معامله گران ارزهای رمزنگاری شده خود را از طریق این بلاک چین ها منتقل می کنند:

OMNI: شبکه انتقال بر مبنای بلاک چین بیت کوین (Omni Layer)؛ یک لایه بر روی بلاکچین بیت‌کوین است که برای توسعه قراردادهای هوشمند و ساخت توکن به کار می‌رود.

ERC20: شبکه انتقال بر مبنای بلاک چین اتریوم (Ethereum Request for Comment)؛ استاندارد تکنیکال برای قراردادهای هوشمند، در بلاکچین اتریوم است.

TRC20: شبکه انتقال بر مبنای بلاک چین ترون (Tron Request for Comment)

BEP20: شبکه انتقال زنجیره هوشمند بایننس (Binance Smart Chain)؛ استاندارد توسعه توکن در بلاکچین BSC است.

BEP2: شبکه انتقال زنجیره بایننس (Binance Chain)؛ استاندارد تکنیکال برای توسعه توکن در بلاکچین بایننس است.

شبکه ای که در زمان کم و با کارمزد کم بتواند انتقال شما را انجام دهد گزینه مناسبی برای تبادل می باشد.

شبکه های نقل و انتقال را معرفی و با یکدیگر مقایسه کردیم، نتایج بررسی ها به شرح ذیل می باشد:

لیست شبکه براساس کمترین کارمزد

بایننس اسمارت چین BEP20

بایننس کوین BEP2

لیست شبکه ها براساس مدت زمان انتقال

بایننس کوین BEP2

بایننس اسمارت چین BEP20

تیم همیار کریپتو شبکه های نقل و انتقال در بلاکچین را به طور کامل معرفی کرد تا در نقل و انتقال ارزهای خود در شبکه های مختلف دچار مشکل نشوید.

اساتید همیارکریپتو در دوره کریپتو استارتر شبکه های نقل و انتقال در بلاکچین را به طور مفصل توضیح می دهند.

بررسی انواع آدرس های انتقال ارز دیجیتال

با رشد روزافزون ارزهای دیجیتال و تکنولوژی بلاکچین، پروژه‌های غیرمتمرکز یکی پس از دیگری وارد بازار ارزهای دیجیتال شده و هریک با هدف رفع مشکل بلاکچین‌های نسل قبل، شبکه‎های انتقال ارزهای دیجیتال مخصوص به خود را توسعه دادند. همانطور که می‌دانید، بیت کوین اولین رمزارزی بود که وارد دنیای اینترنت شد. بیت کوین یک شبکه کاملا غیرمتمرکز، و نسل اول بلاکچین است. هدف از توسعه آن، از بین بردن واسطه‌ها در معاملات مالی و شفافیت تراکنش‌ها در یک پایگاه داده غیرمتمرکز است. باوجود شگفت انگیز بودن بیت کوین، یکی از مشکلات بزرگ آن، مسئله مقیاس پذیری است. مقیاس پذیری در سیستم‎های بلاکچینی به معنی تعداد تراکنش در ثانیه است که در بلاکچین بیت کوین، هر تراکنش در طی 10 دقیقه به انجام می‎رسد. به همین ترتیب بلاکچین اتریوم با هدف گسترش دنیای بلاکچین و حل مشکل مقیاس پذیری، به عنوان بلاکچین نسل دوم توسعه یافت و شبکه پرداخت مخصوص به خود را به کاربران ارائه داد.
با این وجود که بیت کوین و اتریوم به هیچ عنوان رقیب یکدیگر محسوب نمی‎شوند و هریک اهداف جداگانه خود را دنبال می‏کنند، پروژه های نسل 3 بلاکچین با هدف رقابت با این دو پروژه وارد بازار شدند و امروز ما با تعداد زیادی شبکه انتقال ارز دیجیتال رو به رو هستیم که هریک ویژگی‌های خاص خود را دارا هستند. باتوجه به نیاز افراد، هر کاربر می‏تواند با مقایسه و مطالعه این شبکه‌ها، بهترین روش برای انجام تراکنش خود را انتخاب کند.
در مقاله انواع شبکه‎ انتقال ارزهای دیجیتال مورد بررسی قرار گرفته‎‌اند.

اتریوم

اتریوم یک شبکه غیرمتمرکز و کاملاً مستقل است که توسط هیچ فرد، سازمان یا فردی کنترل نمی‌شود. اتریوم در بستر اینترنت کنترل‌شده و توسط هزاران کامپیوتر اداره می‌شود، به همین دلیل هرگز آفلاین یا خاموش نشده و از بین نمی‌رود. اتر توکن ذاتی یا درواقع سوخت انجام عملیات در بستر این شبکه است که به‌غلط به آن همان اتریوم گفته می‌شود. اتر نوعی ارز دیجیتال است که می‌تواند مورد معامله و مبادله قرار بگیرد و تابه‌حال محدودیتی در استخراج و به پایان رسیدن آن تعریف‌نشده است.

ارز دیجیتال اتریوم یک فناوری مشابه با رمزارز بیت کوین است، با این تفاوت که دارای قابلیت‌های پیشرفته‌تری در فرآیند کنترل، استخراج و مبادله است. رمزارز اتریوم دارای شبکه‌ای کامل، زبان برنامه‌نویسی و سیستم پرداخت مختص به خود است. همچنین کاربران قادرند که برنامه‌های غیرمتمرکز را بر روی بلاک چین اتریوم، با دسترسی کامل ایجاد کنند. بدین معنا که برنامه‌های مورداستفاده می‌توانند ایده‌هایی کاملاً جدید و یا یک بازسازی مجدد و غیرمتمرکز از طرح‌های موجود باشد.

به کمک پلتفرم اتریوم هر فردی در دنیا می‌تواند به ایجاد و توسعه برنامه غیرمتمرکز خود بپردازد. یکی از مزایای ارز اتریوم توانایی ساخت توکن هاست. برنامه‌های غیرمتمرکز و مستقلی که در بستر اتریوم تولید می‌شوند، توکن نام دارند و فاقد بلاک چین اختصاصی هستند و به همین دلیل از بلاک چین دیگری مانند اتریوم استفاده می‌کنند.

خرید و فروش اتریوم در بازار آنلاین نوبیتکس

خرید ارز دیجیتال اتریوم در بازار آنلاین نوبیتکس نیازمند طی کردن مراحل قانونی ایجاد حساب کاربری و تائید هویت فردی است. پس از انجام مراحل در نظر گرفته‌شده برای احراز هویت می‌توانید با اقدام به شارژ حساب کاربری ایجادشده، مراحل ثبت درخواست برای خرید و یا فروش اتریوم را انجام دهید.

پس از ایجاد حساب کاربری برای واریز ریال و یا دارایی دیجیتال هیچ‌گونه کارمزدی از شما دریافت نمی‌شود. کارمزد در نظر گرفته‌شده مشمول بر مبادلات خرید ارز اتریوم، فروش ارز دیجیتالEthereum ، برداشت به‌صورت ریالی و یا به‌صورت یک ارز دیجیتال است. لازم به ذکر است که روند خرید تمامی ارزها از قبیل خرید اتریوم، خرید لایت کوین یا بیت کوین با شرایط یکسان در نوبیتکس صورت می‌پذیرد.

خرید اتریوم

پس از ایجاد حساب کاربری و شارژ آن، امکان خرید اتریوم با ریال برای شما فراهم می‌شود. در این مرحله متناسب با حجم مبادله در خرید Ethereum درصدی از معامله به‌عنوان کارمزد از شما دریافت می‌شود.

همزمان با ثبت درخواست برای خرید اتریوم در پنل کاربری، اطلاعات دقیق کارمزد نیز به شما نمایش داده می‌شود. با توجه به حجم معادلات شما در طول 30 روز گذشته، کارمزد معاملات نیز متغیر است. برای مثال درصورتی‌که حجم معاملات شما در 30 روز گذشته بیشتر از 100 میلیون تومان باشد، کارمزد در نظر گرفته‌شده برابر با 0.2 درصد خواهد بود.

در نوبیتکس امکان خرید ارز دیجیتال اتریوم را در سطوح کاربری مختلفی فراهم کرده‌ایم تا به‌خوبی پاسخگوی نیاز شما باشیم. بدین ترتیب برای خرید Ethereum امکان انجام مبادلات با کمترین کارمزد و تسهیل استفاده از خدمات نوبیتکس در اختیار شما قرار می‌گیرد.

فروش اتریوم

برای فروش Ethereum در نوبیتکس در ابتدا باید وارد بازار رمزارز شوید و به ثبت درخواست خود برای فروش اتریوم با مقدار معین بپردازید. فرآیند فروش اتریوم در نوبیتکس به دو شیوه سفارش محدود و سفارش سریع برای شما فراهم است.

در سفارش محدود امکان پیشنهاد و تعیین قیمت فروش اتریوم با شماست، اما تضمینی برای انجام مبادله وجود ندارد. اما در فروش سریع قیمت‌گذاری با توجه به قیمت بازار انجام می‌شود و قطعاً معامله انجام می‌پذیرد.

در صورت تمایل به فروش اتریوم به شیوه سفارش محدود باید حجم معاملات بازار و شکاف قیمتی را به‌خوبی رصد کنید تا بهترین قیمت ممکن را برای فروش پیشنهاد دهید. با ثبت سفارش برای فروش اتریوم در پنل کاربری اطلاعات کاملی درزمینهٔ میزان کارمزد معامله و مقدار خالص دریافتی نیز در اختیار شما قرار می‌گیرد.

در نوبیتکس به‌عنوان بستری معتبر درزمینهٔ خرید و فروش انواع ارز دیجیتال، علاوه بر فراهم آوردن تنوع در ارزهای دیجیتال، جفت‌های رمزارزی بسیاری نیز در اختیار شما قرار داده‌ایم تا امکان فروش اتریوم و خرید ارز دیجیتال در قالب دیگری از رمزارز‌ها برای شما فراهم باشد.

در فرآیند مبادله اتریوم، میزان کارمزد به‌صورت درصدی از حجم دارایی درخواستی محاسبه‌شده و از هر دو طرف مبادله دریافت می‌گردد. علاوه بر اینکه در هنگام ثبت سفارش برای خرید و یا فروش اتریوم اطلاعات کارمزد به‌صورت دقیق به شما نمایش داده می‌شود، فرآیند محاسبه درصد کارمزد وابسته به حجم معامله به شرح زیر است:انواع توکن بیت کوین بر بستر اتریوم

• درصورتی‌که حجم معاملات 30 روز گذشته کمتر از 10 میلیون تومان باشد، کارمزد 0.35 درصد است.
  حجم معادلات 10 تا 50 میلیون دارای کارمزد 0.3 درصد است.
• برای حجم معامله 50 تا 100 میلیون تومان در طول 30 روز کارمزد 0.25 درصد است.
• حجم معاملات بیشتر از 100 میلیون تومان دارای کارمزد 0.2 درصد است.

درحال حاضر هزینه کارمزد برداشت به اتریوم برای این ارز دیجیتال برابر با 0.002 ETH است و حداقل مقدار قابل‌برداشت نیز 0.003 ETH است.

خرید اتریوم از بهترین صرافی آنلاین ایرانی

نوبیتکس به‌عنوان بهترین و معتبرترین صرافی آنلاین ایرانی امکان خرید بیت کوین، اتریوم، لایت کوین و سایر رمزارزها را با کمترین کارمزد ممکن را فراهم کرده است. کاربران گرامی می‌توانند در کنار استفاده از سایت رسمی نوبیتکس با استفاده از اپلیکیشن اختصاصی نوبیتکس خرید و فروش اتریوم را به ساده‌ترین شکل ممکن انجام دهند. برای خرید و فروش اتریوم همین‌الان سفارش خود را در نوبیتکس ثبت کنید.

سوالات متداول

نوبیتکس به‌عنوان اولین و معتبرترین بازار ایرانی تبادل ارزهای دیجیتال، با راهکار امن، سریع و مطمئن بهترین بستر برای خرید اتریوم بدون واسطه است. می‌توانید حساب خود را شارژ کنید و با حضور آنلاین در بازار نوبیتکس برای خرید اتریوم اقدام کنید.

خیر. شما نمی‌توانید اتریوم را به‌صورت مستقیم به بیت‌کوین تبدیل کنید اما سامانه بزرگ نوبیتکس با دو بازار عادی و حرفه‌ای، این قابلیت را فراهم کرده که کاربران ارز دیجیتال اتریوم را به جز ریال، به تتر نیز تبدیل نمایند.

اتریوم مانند بیت‌کوین (که 21 میلیون واحد است) سقف مشخصی ندارد. کارمزد اتریوم کمتر از بیت‌کوین است و سرعت تراکنش‌های اتریوم بیشتر از بیت کوین است.

تفاوت کوین و توکن ارز دیجیتال

رمز ارزها یکی از مهم ترین مباحث مالی،اقتصادی و تکنولوژی در دنیاست، یک کوین نوعی دارایی رمزنگاری شده است که بلاک چین مخصوص به خود را دارد بر خلاف توکن که روی بلاک چین‌های سایر رمز ارزها جا به جا می‌شود این تفاوت کوین و توکن ارز دیجیتال است.

اغلب افرادی که به تازگی وارد دنیای کریپتو شده اند تفاوت کوین و توکن را نمی دانند.

تفاوت های زیادی بین کوین های کریپتو و توکن های رمزنگاری وجود دارد.

اگر می خواهید این تفاوت ها را متوجه شوید و با مفهوم کوین و توکن آشنا شوید پیشنهاد می کنیم مطالعه این مقاله را از دست ندهید.

همیار کریپتو بهترین یاری کننده شما در سفر طولانی ارزهای دیجیتال خواهد بود.

امروزه دنیای تجارت مدرن شده است و روش­ های جدید برای تجارت بوجود آمده است که با پلت­فرم­ هایی مانند اینترنت، موبایل، کیف پول­ های ارز دیجیتال و… در ارتباط است.

اساتید همیار کریپتو در دوره های آموزشی ارزهای دیجیتال در مشهد به صورت حضوری و غیر حضوری شما را در این سفر همراهی می کنند.

کوین ارز دیجیتال چیست؟

کوین در ارزهای دیجیتال به رمزارزی گفته می شود که بلاکچین اختصاصی خود را دارد.

تمام «کوینها» به‌عنوان داده‌هایی در یک پایگاه داده بزرگ جهانی وجود دارند.

این پایگاه داده تمام تراکنش ها را پیگیری می کند و توسط رایانه های سراسر جهان بررسی و تأیید می شود.

تاریخچه کوین

در سال 1983، دیوید شام یک نوع پول دیجیتال مبتنی‌بر رمزنگاری اختراع کرد که ای‌کش (Electronic Cash) نام داشت.

دیوید شام بعدتر و در سال 1995 یک پول دیجیتال دیگر به نام دیجی‌کش (Digi Cash) ابداع کرد که روش رمزنگاری آن به گونه‌ای بود که نه بانک، نه دولت و نه هیچ شخص ثالثی قادر به ردگیری تراکنش‌های مالی آن نبودند.

در سال 1996 و در دانشگاه MIT مطالبی منتشر شد که در آن یک نظام رمزارز را به تفصیل شرح داده شده بود.

این سلسله مطالب در همان سال توسط آژانس امنیت ملی آمریکا در قالب یک گزارش با عنوان «چگونه یک ضرابخانه بسازیم: رمزنگاری پول‌های الکترونیکی گمنام» منتشر شد.

اولین رمزارز یا COIN که به صورت غیرمتمرکز کار می‌کرد در سال 2009 به‌جود آمد که همان بیت‌کوین است.

کوین متمرکز و غیرمتمرکز چیست؟

کوین ها به دو دسته متمرکز و غیرمتمرکز تقسیم می شوند.

کوین متمرکز

ارزهای دیجیتال متمرکز درواقع مثل پول‌های رایج عمل می‌کند، اما در دنیای دیجیتالی.

در حقیقت به مانند بانک مرکزی که کنترل مقدار چاپ پول و مقدار عرضه و تقاضا را در بازار کنترل می‌کند، توسعه‌دهندگان و سازندگان COIN متمرکز نیز روی آن کوین نظارت و دسترسی کامل بر مقدار چاپ و نحوه عرضه و تقاضای آن در بازار را دارند و کاملا کنترل شده عمل می‌کنند.

کوین غیرمتمرکز

ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز در واقع رمزارزی است که توسعه دهندگان، در کنترل آن هیچ‌گونه نقشی ندارند.

به‌عبارت دیگر داده ‌های داخلی شبکه به‌جای این‌که روی یک سرور مرکزی ذخیره شوند، بر روی هزارن سرور و به‌صورت کاملا شبکه‌ای ذخیره سازی می‌شوند.

به‌این ترتیب احتمال هک و یا دزدی پایین و همچنین میزان اعتماد و شفافیت بر عدم دستکاری آن افزایش می‌یابد.

توکن ارز دیجیتال چیست؟

توکن ها روی بلاکچین های موجود ایجاد می شوند و بلاکچین اختصاصی ندارد.

توکن‌ها روی بلاک چین ایجاد می‌شوند و براساس خصوصیاتی که برایشان تعریف می‌شود، دسته‌بندی‌ها و کاربردهای متفاوتی خواهند داشت.

امروزه، بلاک چین اتریوم میزبان اکثر توکن‌ها با ویژگی‌های متنوع و منحصربه‌فردشان است.

بنابراین، ویژگی دیگری که در تعریف توکن باید به آن توجه کرد، بی‌نیازی به بلاک چین اختصاصی است که نقطه تمایز آن با کوین نیز به‌شمار می‌رود.

هر کمپانی می‌تواند در شبکه بلاک چین توکن اختصاصی‌اش را تولید کند؛ اما این توکن‌ها ارزش کوین را ندارند و فقط برای پرداخت یا به‌کارگیری درون اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز (dApps) کاربردی هستند.

توکن هایی که بر روی پلتفرم اتریوم ساخته می شوند به عنوان توکن های ERC-20 شناخته می شوند.

شبکه ERC-20 یکی از شبکه هایی است که می توان بر بستر آن کوین و توکن جابه جا کرد، در مقاله شبکه های نقل و انتقال در بلاکچین ما این شبکه ها را به طور مفصل توضیح داده ایم.

اگر شبکه های نقل و انتقال را بشناسید در فرایند نقل و انتقال به شما کمک می کند تا سرمایه خود را به اشتباه انتقال ندهید.

پیشنهاد می کنیم مطالعه این مقاله را از دست ندهید.

چگونه توکن ها ایجاد می شوند؟

ایجاد توکن به توانایی فنی کمی نیاز دارد و برای کسی که تجربه برنامه نویسی دارد توصیه می شود.

البته به توسعه دهنده نیاز دارد که برخی از کوین های بومی را برای بلاک چینی که توکن روی آن ایجاد می شود، خرج کند.

به عنوان مثال، اگر توکن در اتریوم ایجاد شود، سازنده باید مقداری اتر هزینه کند تا ماینرهای شبکه را وادار به اعتبارسنجی تراکنش توکن (ایجاد) کند.

هدف ساخت توکن ارز دیجیتال

بیشتر توکن ها برای استفاده با برنامه های غیرمتمرکز یا dApps وجود دارند.

زمانی که توسعه‌دهندگان در حال ایجاد توکن خود هستند، می‌توانند تصمیم بگیرند که چه تعداد واحد بسازند و این توکن‌های جدید هنگام ایجاد به کجا ارسال شوند.

آنها در این مرحله مقداری از ارز دیجیتال بومی را روی بلاک چینی که در حال ایجاد توکن هستند، پرداخت خواهند کرد.

پس از ایجاد، توکن ها اغلب برای فعال کردن ویژگی های برنامه ای که برای آن طراحی شده اند استفاده می شوند.

بایننس (صرافی) نیز توکن خاص خود را دارد. هنگامی که کاربران با BNB (توکن بایننس) معامله می کنند، کارمزد آنها 50٪ کمتر است.

روش‌های مختلف استفاده از توکن‌ها

به‌عنوان روش پرداخت بین دو طرف قرارداد که بر سر پرداخت ازطریق توکن توافق کردند.

مالکیت دارایی دیجیتال (ملک، محصولات، سهام و…)

حسابداری برای اقدامات دیجیتالی

پاداش‌دهی به مشارکت‌کنندگان در یک شبکه

اطمینان از امنیت شبکه

فراهم‌کردن تجربه کاربری ارتقا یافته

مزیت ایجاد یک توکن ارز دیجیتال چیست؟

از آنجایی که توسعه‌دهنده dApp و توکن مجبور نیست بلاکچین خود را ایجاد کند، در زمان و منابع آنها صرفه‌جویی می‌کند.

آن‌ها می‌توانند از ویژگی‌های ارز دیجیتال با برنامه خود استفاده کنند و در عین حال از امنیت بلاکچین بومی بهره ببرند.

زمان تنها چیزی نیست که آنها را نجات می دهد، اگر آنها بلاک چین و کوین خود را به جای dApp و توکن ایجاد کنند، باید ماینر هایی را نیز برای تأیید تراکنش های خود پیدا کنند.

اگر با مفهوم ماینر آشنایی ندارید می توانید مقاله استخراج ارز دیجیتال را مطالعه کنید.

برای ایجاد یک بلاکچین قوی که نتوان به آن حمله کرد، ماینرهای زیادی نیاز دارند.

منظور از حمله در اینجا حمله 51 درصدی است. مقاله آن را مطالعه کنید تا متوجه این خطر شوید.

کار کردن روی یک بلاکچین مشترک که چندین برنامه می توانند روی آن اجرا شوند، برای بسیاری از کامپیوترها بسیار منطقی تر است تا هزاران بلاکچین ضعیف و عمدتا متمرکز. این فقط یک فرآیند بسیار طولانی تر و بسیار گران تر است.

انواع توکن ارز دیجیتال

در نهایت، در تعریف توکن، اجازه دهید به چند نوع مختلف توکن نگاهی بیندازیم.

توکن های امنیتی

بیشتر توکن های صادر شده توسط ICO توکن های امنیتی هستند. شخصی که آنها را خریداری می کند، پول خود را با انتظار سود در ICO سرمایه گذاری می کند. بر اساس قوانین سوئیس، با این اوراق مانند اوراق بهادار سنتی رفتار می شود.

توکن‌های سهام

اگر یک توکن نشان‌دهنده مقداری سهام در شرکتی باشد که آن را منتشر می‌کند، یک توکن سهام است. با این حال، تعداد کمی از شرکت‌ها از چنین ICO استفاده کرده‌اند، زیرا دستورالعمل‌های نظارتی زیادی در مورد اینکه چه چیزی قانونی است و چه چیزی نیست وجود ندارد.

توکن های کاربردی

توکن های کاربردی برای دسترسی افراد به یک محصول یا خدمات استفاده می شوند. آنها همچنین نادر هستند زیرا انتظار می رود بیشتر توکن ها بر اساس عرضه محدود آنها ارزش بیشتری پیدا کنند.

تفاوت کوین و توکن ارز دیجیتال

کوین‌های دیجیتالی مانند بیت کوین روی یک شبکه بلاک چین بومی و اختصاصی وجود دارند؛ اما توکن‌های دیجیتالی روی بلاک چین‌های موجود ایجادشدنی هستند.

کوین‌های دیجیتالی ارزش پولی دارند و در اصطلاح ارز دیجیتالی به‌شمار می‌آیند و می‌توانند در فرایندهای پرداخت استفاده شوند؛ درحالی‌که توکن‌ها کاربردهای گسترده‌ای دارند و ممکن است به‌شکل‌های مختلف به‌کار روند.

ایجاد کوین‌ها به‌هیچ‌وجه آسان نیست و فرایند پیچیده‌ای باید سپری شود؛ اما ساخت توکن برای افراد آشنا با برنامه‌نویسی کار سختی نخواهد بود.

توزیع کوین ازطریق استخراج انجام می‌شود که به انجام محاسبات پیچیده نیاز دارد؛ اما توزیع توکن‌ها در اکثر مواقع با برگزاری رویدادهای عرضه اولیه کوین (ICO) صورت می‌پذیرد.

جمع بندی

در این مقاله دریافتیم توکن رمزنگاری‌شده نوعی دارایی دیجیتال به‌حساب آید.

استفاده از آن به‌جای کوین یا ارز دیجیتال صحیح نیست؛ زیرا توکن‌ها کاربردی فراتر از رمزارز دارند و می‌توانند نمایانگر دارایی دیجیتال یا خدمات یا محصول خاصی باشند.

اکنون باید بفهمید که انواع توکن بیت کوین بر بستر اتریوم وقتی کسی می گوید “کوین” دیجیتال و “توکن” دیجیتالی، منظور چیست.

اکنون باید تعریف ساده کوین و توکن را بدانید

کوینها بومی بلاکچین خود هستند. در حالی که توکن ها بر روی بلاکچین دیگری قرار دارند.

کوینها اغلب به عنوان پول استفاده می شوند.

با این حال، برخی از کوینها کاربردهای دیگری نیز دارند.

این موارد شامل استفاده برای سوخت رسانی به برنامه ها، استفاده به عنوان یک سهام برای اعتبارسنجی تراکنش در شبکه، یا استفاده برای سوخت قراردادهای هوشمند و تراکنش های توکن است.

اگر آنها برای استفاده در dApp ایجاد شده اند، پس هدف آنها به خود برنامه بستگی دارد.

همیار کریپتو نمونه‌های زیادی از کوینها و توکن‌ها به شما داده شده است تا به شما کمک کند تا درک روشنی از منظور ما از هر عبارت داشته باشید.

بنابراین، اکنون که تعریف کوین و تعریف توکن را می‌دانید، به رمزارزهای مورد علاقه خود فکر کنید.

آیا آنها کوین هستند یا توکن؟

برای تشخیص کوین از توکن می توانید به سایت Coinmarketcap بروید و بر روی ارز مورد نظر خود کلیک کنید و کوین و توکن بودن آن را مشاهده کنید.